1795: Η ώρα της κάθαρσης

N I K L A S N A T T O C H D A G 18 «Οφόβος έχει φράξει το μυαλό σου. Ξέρεις γιατί. Δεν πίστευα άλλωστε ότι είχαν και μεγάλη πιθανότητα να τα καταφέρουν είτε με το ένα θέμα είτε με το άλλο. Αλλά ακόμα κι αν αυτό το αταίριαστο ζευγάρι δεν επιστρέψει πιο διψασμένο από πριν για πληροφορίες, θα έρθουν σίγουρα άλλοι. Και τότε θα τους τα πω όλα, αν δεν μου δώσεις πρώτος αυτό που επιθυμώ εδώ και πολύ καιρό». Εκείνος την περιμένει να συνεχίσει καθώς οι σφυγμοί του πολιορκούν με όλο και ταχύτερο ρυθμό τα μηνίγγια του. «Θα πρέπει να μ’ ελευθερώσεις τώρα, Τίκο. Άλλη επιλογή δεν σου έχω αφήσει. Ξέρω πως το ’χεις συνήθειο να βάζεις άλλους να το κάνουν αυτό ενόσω εσύ παρακολουθείς. Όχι, όχι, μην μπαίνεις στον κόπο να κοιτάξεις για την Γκουστάβα. Δεν είναι εδώ πια, τη συμβούλεψα να φύγει τρέχοντας και να μην κοιτάξει ποτέ πίσω της μόλις σου ανοίξει την πόρτα. Απόψε λοιπόν, για μια φορά στη ζωή σου κι εσύ πρέπει να κάνεις τη δουλειά μόνος σου. Κι όσο θα το κάνεις και για όσο χρόνο θα συνεχίζεις να παρατείνεις την αξιοθρήνητη ζήση που δεν αξίζει πια τίποτα, θα πρέπει να σκέφτεσαι αυτό: Νίκησα, Τίκο. Εγώ κέρδισα την τε- λευταία παρτίδα του παιχνιδιού μας και όλα τα χρόνια που πέ- ρασα σε τούτο εδώ το κρεβάτι, η κάθε ώρα και το κάθε λεπτό της ώρας, αμείβονται απολύτως σαν βλέπω τη θλιβερή σου κατάστα- ση. Θυμάσαι τη μέρα που ήμουνα νυφούλα; Σε έβρισκα όμορφο τότε, πριν μπορέσω να σε γνωρίσω από την καλή. Αλλά για μένα είσαι χιλιάδες φορές ομορφότερος τώρα, τώρα που είσαι τόσο τρομαγμένος και ταπεινωμένος. Έλα λοιπόν, βιάσου, αγάπη μου, γιατί η τοποθεσία όπου βρίσκεσαι τώρα είναι γνωστή και οι εχθροί σου λαχταρούν να πάρουν εκδίκηση. Κι αυτή η ήττα δεν θα είναι η τελευταία για σένα. Ποιος θα σε πετύχει πρώτος, λες; Ο μονό-