1794: Οι σκοτεινές μέρες της Στοκχόλμης

N I K L A S N A T T O C H D A G 26 ανάγκες αποδείχθηκαν λίαν συντόμως πολύ περισσότερες. Η πόλη αποστερεί τους ανθρώπους από τα λογικά τους και από την πόλη συρρέουν εδώ τρελοί με μια συχνότητα που μοιάζει ατέρ- μονη. Σήμερα κάθε κελί πρέπει να φιλοξενεί τουλάχιστον τέσσε- ρις. Κι αν κάποιοι από αυτούς είναι βίαιοι, τους αλυσοδένουμε για να τους κρατάμε χωριστά από τους άλλους, και σε πολλά κελιά έχουμε υποχρεωθεί να χτίσουμε μεσότοιχους για να το επιτύχουμε». Παραμέρισε, άνοιξε την πόρτα του διαδρόμου τραβώντας έναν σύρτη και μου έκανε νόημα να προπορευτώ. Βαριές πόρτες σε διπλές αράδες ήταν το πρώτο που αντάμωσα, όπως κι ένα πανδαιμόνιο εκκωφαντικό. Ουρλιαχτά και γογγυσμοί ανακατεύο­ νταν με ήχους από νύχια που έγδερναν τοίχους, από γροθιές και από αντικείμενα που εκσφενδονίζονταν πάνω στις πόρτες. «Σύ- ντομα θα είναι ώρα για σίτιση. Μπορεί να έχουν χάσει τα λογικά τους αλλά όχι την όρεξή τους και μετρούν τον χρόνο μέσω της πείνας». Συνεχίσαμε κατά μήκος του διαδρόμου κι εκείνος κο- ντοστεκόταν πού και πού για να επισημάνει κάποια ενδιαφέρου- σα λεπτομέρεια. «Όπως βλέπετε, έχουμε ιδιαίτερα γερές πόρτες εδώ και τα περισσότερα κελιά διαθέτουν εσωτερικές πόρτες που είναι ανθεκτικές σε οποιεσδήποτε πιθανές απόπειρες παραβία- σης. Πολλοί από τους τρελούς είναι σε τόσο άσχημη κατάσταση, ώστε να μην τους επιτρέπεται να βγαίνουν από το κελί, και γι’ αυτό βλέπετε αυτά τα ειδικά ανοίγματα μέσα από τα οποία αδειά- ζουν τα δοχεία νυκτός χωρίς να χρειάζεται να μπαίνει κανένας στο κελί τους. Δυστυχώς δεν μπορούν όλοι να εκμεταλλευτούν αυτές τις ευκολίες όπως πρέπει, εξού η μυρωδιά. Προσέξτε επί- σης ότι τα κλειστά τζάκια εφοδιάζονται με καυσόξυλα έξω, από τον διάδρομο, έστω κι αν έχουμε μόνο τη δυνατότητα, οικονομι-