Αιχμές - Τεύχος #3

Μ ε Το πράσινο σημειωμα- τάριο να γοητεύει κριτι- κούς και αναγνωστικό κοινό και να μεταφράζε- ται ήδη σε 29 γλώσσες, η Clare Pooley έχει πολλούς λόγους να χα- μογελά. Ο κυριότερος όμως είναι ότι το βιβλίο αυτό αγγίζει πτυχές της προσωπικής της ζωής και απο- τελεί έναν παραλληλισμό του δι- κού της ταξιδιού προς την αποτοξί- νωση από το αλκοόλ. Με αμεσότη- τα και ειλικρίνεια, η συγγραφέας μας αποκαλύπτει πότε και γιατί δημιούργησε το blog «Mummy was a Secret Drinker» –το οποίο έχουν επισκεφτεί 3 εκατομμύρια ανα- γνώστες και ήταν η αφορμή για να γράψει το αυτοβιογραφικό Sober Diaries –, πώς ήταν να ζει για δύο χρόνια με τις φωνές των έξι χαρα- κτήρων μες στο μυαλό της και σε ποιον θα έδινε Το πράσινο σημειω- ματάριο , αν της δινόταν αυτή η ευ- καιρία. Απολαύστε την! Πώς αποφασίσατε να δημιουργήσετε, το 2015, ένα ανώνυμο blog, που το ονομάσατε «Mummy was a Secret Drinker» και αργότερα να δημοσιεύσετε την αυτοβιογραφία σας με τίτλο Sober Diaries ; Το 2015 συνειδητοποίησα πως η σχέση μου με το ποτό ήταν πια εκτός ελέγχου και επηρέαζε αρνη- τικά την πνευματική αλλά και τη σωματική μου υγεία. Ήξερα πως έπρεπε να σταματήσω να πίνω, αλλά ντρεπόμουν πολύ να πω σε οποιονδήποτε γύρω μου, στους αν- θρώπους της «πραγματικής μου ζωής» τι περνούσα. Έπρεπε όμως κάπου να μιλήσω. έτσι ξεκίνησα να γράφω ανώνυμα στο blog μου, σαν μια μορφή ψυχοθεραπείας, και να εξομολογούμαι τα πάντα σε αγνώ- στους, σε όλο τον κόσμο. Έγραφα κάθε μέρα ‒ για όλα μου τα συναι- σθήματα, όλα μου τα σκαμπανεβά- σματα κατά την προσπάθεια να παραμείνω νηφάλια, για όλα όσα έμαθα. Έναν χρόνο μετά, το blog είχε πάνω από δύο εκατομμύρια επισκέψεις, και ο κόσμος μου έλεγε διαρκώς να κάνω την ιστορία μου βιβλίο. Κι έτσι γεννήθηκε το Sober Diaries . Ποιο ήταν το πιο δύσκολο σημείο της αποτοξίνωσης; Πέρασαπολλά χρόνιαπου προσπα- θούσα να αυτο-θεραπευτώ μέσω του ποτού. Έπινα όταν ήμουν χα- ρούμενη, όταν ήμουν λυπημένη, σε γιορτές, σε λύπες, για να διασκε- δάσω, για να χαλαρώσω. Όταν σταμάτησα να πίνω, έπρεπε να μάθω να αντιμετωπίζω όλες αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα, όλες τις κοινωνικές περιστάσεις, χωρίς το μούδιασμα που επιφέρει το ποτό, και αυτό ήταν πολύ δύ- σκολο. Τώρα ξέρω πως όταν πίνεις για να μην αισθάνεσαι τα δύσκολα κομμάτια της ζωής, παύεις να αι- σθάνεσαι και όλα τα καλά! Τι είναι για εσάς Το πράσινο σημειωματάριο ; Το πράσινο σημειωματάριο είναι μια πολύ προσωπική ιστορία, γιατί λέγοντας επιτέλους τηναλήθειαγια τη ζωή μου στο blog, μεταμορφώ- θηκαν τα πάντα, οι ζωές εκατοντά- δων ανθρώπων που το διάβασαν άλλαξαν. Αυτό με έκανε να αναρω- τηθώ τι μαγικά πράγματα μπορούν να συμβούν όταν οι άνθρωποι απο- φασίζουν να είναι αυθεντικοί. Με ποιον χαρακτήρα του βιβλίου αισθάνεστε περισσότερο συνδεδεμένη; Κάθε ένας από τους χαρακτήρες (εκτός από τον Ράιλι) έχει μια βασι- κή ατέλεια, και εγώ έχω ως έναν βαθμό κάθε μία από αυτές τις ατέ- λειες! Αλλά ο χαρακτήρας που εί- ναι πιο κοντά μου είναι μάλλον ο Χάζαρντ, καθώς ο δρόμος του προς τη νηφαλιότητα είναι παρόμοιος με τον δικό μου. Ήταν πρόκληση για εσάς να γράφετε από διαφορετικές οπτικές γωνίες; Μου άρεσε η πρόκληση να κοιτάζω τον κόσμο από διαφορετική οπτική γωνία, αλλάμερικέςφορέςμε έκανε να νιώθω πως τρελαίνομαι. Για δύο χρόνια είχα έξι διαφορετικές φωνές μέσα στο κεφάλι μου, που προσπα- θούσαν όλες ναακουστούν. Αν μπορούσατε να δώσετε Το πράσινο σημειωματάριο σε έναν πραγματικό άνθρωπο, ποιον θα διαλέγατε; Τι ωραία ερώτηση! Θα διάλεγα τον Μπόρις Τζόνσον ‒τον πρωθυπουρ- γό μας‒ που συχνά μοιάζει να μην μπορεί να ξεχωρίσει το ψέμα από την αλήθεια, άρα ίσως και τον ωφελούσε. Ορισμένες φορές μου θυμίζει τον Τζούλιαν, με την εκκε- ντρικότητά του, τον εγωισμό του, τη μανία του με τις γυναίκες! Νομίζετε πως Το πράσινο σημειωματάριο μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να επανακαθορίσουν τον εαυτό τους και τις αξίες του σήμερα, εν μέσω της πανδημίας; Το ελπίζω! Νομίζω πως η πανδημία μας δίδαξε όλους τη σημασία της τοπικής κοινότητας και των δε- σμών, της επαφής. Ίσως οι άνθρω- ποι συνειδητοποιήσουν πως μόνο αν καταστήσουμε τον εαυτό μας ευάλωτο και όντας πραγματικά αυθεντικοί θα είμαστε ικανοί να καταλάβουμε πραγματικά ο ένας τον άλλον και να φτιάξουμε γε- ρούς δεσμούς. Η Clare Pooley μιλά στην Κέλλη Κρητικού ΜΕ ΈΚΑΝΕ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΏ ΤΙ ΜΑΓΙΚΆ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΎΝ ΌΤΑΝ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟΦΑΣΊΖΟΥΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΊ. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΤΙΚΉ ΔΎΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΛΉΘΕΙΑΣ | 31