Αιχμές - Τεύχος #3

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΊ ΣΤΙΣ27/5 πλανής πόρτας που η αίσθηση της ιστορικής αδικίας, το ίσως ασφυ- κτικό πατριωτικό/θρησκευτικό κα- θήκον και, πολύ συχνά, ο νεανικός ενθουσιασμός τους έκανε ατρόμη- τους. Από γρανάζια, μοχλούς της Ιστορίας. Είναι οι αδερφές Πράις, οι υπόλοιποι «ΔέκατουΜπέλφαστ», ο νεκρός απεργός πείνας Μπόμπι Σαντς, ο γεννημένος πολιτικός Τζέρι Άνταμς και ο «πωλητής πα- χνιδιών» Μπρένταν Χιουζ ‒ ηγετι- κές φυσιογνωμίες του IRA αμφότε- ροι. Κι από την άλλη είναι οι δικα- στές, οι «μπόμπηδες», η άτεγκτη Μάργκαρετ Θάτσερ και οτιδήποτε άλλο αντιπροσωπεύει το βρετανι- κό κατεστημένο. Χαρακτήρες όλοι τους που έχουν αξιοποιηθεί από την ποπ κουλτού- ρα, ας πούμε στο σινεμά. Από το Εις το Όνομα του Πατρός με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις στο Hunger του ΣτιβΜακΚουίν κι από τη Ματωμένη Κυριακή του Πολ Γκρίνγκρας στο ’71 τουΓιανΝτεμάνζ –όλες τους ται- νίες βαθιάς συναισθηματικής φόρτι- σης. Όπως πιθανώς τέτοια θα είναι και η τηλεοπτικήμεταφορά του Μην πειςλέξη πουεπίκειται κι απλώςκα- θυστερεί λόγω της πανδημίας (με παραγωγό τον ίδιο τον Κιφ). Στο βι- βλίο όμως, που έγινε NY Times bestseller και συμπεριλήφθηκε σχε- δόν σε κάθε λίστα με τα καλύτερα non fiction του 2019, ο Κιφ διατηρεί μια σχεδόν ανακουφιστική ψυχρό- τητα που προστατεύει τη σοκαρι- στικά εξονυχιστική έρευνά του, εξασφαλίζοντάς της, μαζί με τον χρόνο που έχει μεσολαβήσει, την απαραίτητη συναισθηματική από- σταση από τα γεγονότα. Είναι πολλές οι στιγμές που ο αναγνώστης θα ξεχάσει ότι διαβά- ζει ένα βιβλίο ιστορίας, είναι αρι- στοτεχνικός ο τρόπος που ο Κιφ φτιάχνει την ατμόσφαιρα ενός αστυνομικού μυθιστορήματος που δεν σε αφήνει να κλείσεις τα μάτια μέχρι να αποκαλυφθεί «ποιος το ’κανε». Από την άλλη, όμως, είναι εξίσου σημαντικό το πώς χαρτο- γραφεί μια διχοτομημένη πόλη πε- ριγράφοντας έναν ακήρυχτο εμ- φύλιοστο εσωτερικό της: στις παμπ που γίνονταν εκτελέσεις, στα συ- γκροτήματα των εργατικών κατοι- κιών που οι κάτοικοι ξάπλωναν συχνά στα πατώματα των διαμερι- σμάτων για να αποφύγουν τις αδέ- σποτες σφαίρες, στους δρό- μους-σύνορα που μετά από μια συ- γκεκριμένη ώρα (ή και πριν από αυτή) δεν ήθελες να βρεθείς στη λάθος μεριά τους, στα εγκαταλε- λειμμένα αυτοκίνητα που πάντα έμοιαζαν με παγίδες θανάτου. Σε αυτό το σκληρό περιβάλλον, ούτε μισό αιώνα πριν, μεγαλώνουν τα παιδιά της Τζιν Μακόνβιλ ανα- ζητώντας την αλήθεια μαζί με δια- δοχικές γενιές. Εγκλωβισμένες σε έναν σεκταρισμό που τους ψαλιδί- ζει τη νιότη. Την ίδια στιγμή κάτι παραπάνωαπό 500 χιλιόμετραμα- κριά, στο Λονδίνο, οι συνομήλικοί τους εξαργύρωναν τα swinging 60s, ξεσπούσαν με το πανκ, μπαινό- βγαιναν σε νεανικές «φυλές», ντίσκο και κλαμπ. Δεν μάθαιναν επαναστα- τικά τραγούδια, δεν έκαναν απερ- γίες πείνας, δεν ήξεραν να βάζουν βόμβες… ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΛΈΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΈΣ ΠΟΥ Ο ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΣ ΘΑ ΞΕΧΆΣΕΙ ΌΤΙ ΔΙΑΒΆΖΕΙ ΈΝΑ ΒΙΒΛΊΟ ΙΣΤΟΡΊΑΣ, ΕΊΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΧΝΙΚΌΣ Ο ΤΡΌΠΟΣ ΠΟΥ Ο ΚΙΦ ΦΤΙΆΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ ΕΝΌΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΎ ΜΥΘΙΣΤΟΡΉΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΉΝΕΙ ΝΑ ΚΛΕΊΣΕΙΣ ΤΑ ΜΆΤΙΑ ΜΈΧΡΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΊ «ΠΟΙΟΣ ΤΟ ’ΚΑΝΕ». MHN ΠΕΙΣ ΛΕΞΗ | 27