Αιχμές - Τεύχος #2

Γράφω μυθιστορήματα, διηγήμα- τα –μικρά ή μεγαλύτερα–, σενάρια για ταινίες ή για τηλεοπτικές σει- ρές… Γράφω αυτό που με συγκινεί ή με προκαλεί κάθε φορά. Αυτό που γράφω επιβάλλει την έκταση και τη μορφή του – κι εγώ δεν μπο- ρώ να κάνω τίποτε γι’ αυτό. Με τρεις συλλογές διηγημάτων, κά- μποσα σκόρπια και μια νουβέλα στο ενεργητικό μου θα δυσκολευό- μουν ναδηλώσωπως γράφωκυρίως μυθιστορήματα. Η πιο σωστή δια- τύπωση θα ήταν πως στα μυθιστο- ρήματα έχω αφιερώσει το μεγαλύ- τερο μέρος της συγγραφικής μου διαδρομής. Επιπλέον, είσαι και σεναριογράφος.Πώςταβολεύεις; Είμαι και σεναριογράφος και πρό- σφατα ολοκλήρωσα το πρώτο μου θεατρικό έργο – τον Κύριο με τις Καμέλιες . Πολύ συχνά αισθάνομαι σαν τους ζογκλέρ στα φανάρια που κρατάνε πέντ’ έξι μπαλάκια στον αέρα, διασκεδάζοντας την πλήξη των οδηγών. Τα βολεύω τόσο δύσκολα όσο και ο οδηγός του διπλανού αυτοκινήτου… * ΗΣΥΛΛΟΓΗΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ ΑΝΗΣΥΧΑΑΚΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΙΣ26/11. Βραβευμένος συγγραφέας, μεταφρασμένος στο εξωτερικό, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες σεναριογράφους, σκηνοθέτης, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος εξηγεί στην επιμελήτριά του Ελένη Μπούρα γιατί επέλεξε να γράψει τη συλλογή διηγημάτων Ανήσυχα άκρα , καθώς και την ισορροπία ανάμεσα στη μυθοπλασία και την αυτοβιογραφία. Η ΕΛΈΝΗ ΜΠΟΎΡΑ ΣΥΝΟΜΙΛΕΊ ΜΕ ΤΟΝ ΝΊΚΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΌΠΟΥΛΟ Ένας σοφός είπε κάποτε πως δεν υπάρχει μυθοπλασία χωρίς αυτο- βιογραφική βάση. Επινοώ αυτές τις ιστορίες επειδή είμαι αυτός που είμαι, επειδή έχω διαβάσει όσα έχω διαβάσει κι έχω ζήσει ό,τι έχω ζήσει. Με συγκινεί η είδηση ότι μια ηλικιωμένη γυναίκα συνέλαβε επ’ αυτοφώρω τον διαρρήκτη που μπούκαρε νυχτιάτικαστοσπίτι της και εμπνέομαι από την ιστορία ενός φίλου που πέθανε από πλά- για μυατροφική σκλήρυνση, για λόγους που έχουν να κάνουν με τις χωροχρονικές συντεταγμένες της ζωής μου. Αν ο αναγνώστης μπο- ρούσε να παρακολουθήσει μια δυο σεάνς με τον ψυχαναλυτή μου, δεν θα δυσκολευόταν καθόλου να συν- δέσει τόσο τη γέννηση όσο και τη διαπραγμάτευση αυτών των ιστο- ριών με την προσωπική μου δια- δρομή. Είναι ζήτημα συγγραφικής εντιμότητας το να δηλώσεις πότε το αυτοβιογραφικό υλικό παρατί- θεται ατόφιο και πότε αποτελεί απλώς την αφετηρία. Γράφειςκυρίωςμυθιστορήματα, και τώραδουλεύεις ένα καινούργιο, απόό,τι είμαι σε θέσηναγνωρίζω. Ταδιηγήματα τι θέσηέχουνστηδουλειάσου; Τα Ανήσυχα άκρα είναι τοόγδοοβιβλίοσου, και τοτρίτο μεδιηγήματα, μετάτην Ενοχή τωνυλικών και τον Γραφικό χαρακτήρα πουδιαβάστηκε και συζητήθηκεπολύ.Δεδομένης τηςσχέσηςπουέχει οΈλληνας αναγνώστηςμεταδιηγήματα, καθόλουκαλή, τι θα ’λεγες γι’ αυτές τις ιστορίες; Σε αντίθεση με τις μικροσκοπικές, αυτοβιογραφικές ιστορίες του Γραφικού χαρακτήρα , τα Ανήσυχα άκρα αποτελούνται από δέκα με- γάλης σχετικά έκτασης διηγήμα- τα. Πρόκειται για ιστορίες που γρά- φτηκαν κατά τη διάρκεια της τελευ- ταίας 20ετίας – κάποια από αυτά έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά ή συλλογικούς τόμους. Κοινό τους χαρακτηριστικόείναιότιεξερευνούν τις σκοτεινές πτυχές των ερωτικών σχέσεων – τον πόνο του χωρισμού, τη ζήλια, τη γέννηση της ερωτικής επιθυμίας ή την αργή και βασανιστι- κή διαδικασία της φθοράς της κ.ο.κ. Και πάλι σε αντίθεση με τον Γραφικό χαρακτήρα, εδώ έχουμε να κάνουμε με μυθοπλαστικές αφηγήσεις, με ιστορίες επινοημένες. Το συγγρα- φικό στοίχημα είναι να μοιάζουν εξίσου αληθινές. Ο Γραφικόςχαρακτήρας περιέχει αυτοβιογραφικές ιστορίες, όπως και ο Ολομόναχος που μεσολάβησε.Τααυτοβιογραφικά σουκείμενασεσχέσημετη μυθοπλασίαπώςλειτουργούν γιασένα; Εξάλλου,περνάμε τη«μόδα»τουαυτοβιογραφικού κειμένουτοοποίο χαίρει τηςπροτίμησης τωναναγνωστώναλλά και επικρατείως τάσηστη λογοτεχνίαγενικότερα. ©ΗΛΊΑΣ ΚΛΕΦΤΆΡΑΣ ΓΡΆΦΩ ΜΥΘΙΣΤΟΡΉΜΑΤΑ, ΔΙΗΓΉΜΑΤΑ –ΜΙΚΡΆ Ή ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΑ–, ΣΕΝΆΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑΙΝΊΕΣ Ή ΓΙΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΈΣ ΣΕΙΡΈΣ… ΓΡΆΦΩ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΊ Ή ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΕΊ ΚΆΘΕ ΦΟΡΆ. | 11