Αιχμές - Τεύχος #1

ΛΟΥΚΊΑ ΔΈΡΒΗ Θέα Ακρόπολη ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΊ ΣΤΙΣ 31/10 Η Λουκία Δέρβη γράφει για την έμπνευση και το θέμα του νέου της μυθιστορήματος με τίτλο Θέα Ακρόπολη , ένα ταξίδι στην αθέατη όψη της λειτουργίας ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, η ανατομία του μικρόκοσμου των υπαλλήλων που κοσμούν τη γυαλιστερή του βιτρίνα. Τ ινακρύβεταιπίσωαπότις ευγενικές και αθόρυβες καμαριέρες ενός ακριβού ξενοδοχείου που σπρώ- χνουν το καρότσι με τα είδη υγιεινής και τα φρεσκοσιδε- ρωμένα σεντόνια, αθόρυβες σαν φαντάσματα στη μοκέτα του δια- δρόμου. Τι να κρύβεται άραγε πίσω από τα περιποιημένα πρόσωπα των κοριτσιών και των νεαρών αν- δρών που εξυπηρετούν τους πελά- τες στη ρεσεψιόν; Τι πίσω από τα κολλαρισμένα πουκάμισα των σερ- βιτόρων στο εστιατόριο του ξενο- δοχείου; Τι κάτω από την εντυπω- σιακή στολή του θυρωρού που χαι- ρετά φέρνοντας το χέρι στο πηλή- κιο καθώς οι πελάτες μπαίνουν ή βγαίνουν; Τα ξενοδοχεία είναι σαν θέατρα και οι υπάλληλοί τουςηθοποιοί, ενώ ένα αθέατο πλήθος από άλλους, το τεχνικό προσωπικό, φροντίζει τους φωτισμούς, τη μουσική και την εύ- ρυθμη λειτουργία της σκηνής από τα παρασκήνια. Στο ΘέαΑκρόπολη θέλησαναστή­ σωμιατέτοιαπαράστασηκαινααπο­ καλύψω στα μάτια του αναγνώστη τον αόρατο κόσμο των παρασκη­ νίων του θεάτρου μου. Το θέατρό μου είναι ένα φανταστικό ξενοδο- χείο στην Πλατεία Συντάγματος. Οι ήρωές μου, ο Μάκης, ένας υποδειγ- ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΤΖΑΜΙΏΤΗΣ Σε ποιον ανήκει η κόλαση ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΊ ΣΤΙΣ 14/11 Ο Ρενέ Ζεράρ στο σπου­ δαίοτου έργο Ρομαντι- κό ψεύδος & μυθιστο- ρηματική αλήθεια υπο­ στηρίζει μεταξύ άλλων ότι «…νομίζουμε ότι είμαστε ελεύ- θεροι, αυτόνομοι ως προς τις επι- λογές μας, είτε πρόκειται για μια γραβάτα είτε για μια γυναίκα. Ρο- μαντική αυταπάτη! Στην πραγμα- τικότητα επιλέγουμε τα αντικείμε- να που επιθυμεί ήδη κάποιος άλ- λος…». Θα πρόσθετα πως τούτη η τριγωνική επιθυμία, συχνά, συχνό- τατα για την ακρίβεια, δεν αφορά μόνο αντικείμενα ή πρόσωπα αλλά κάτι μεγαλύτερο, την ίδια τη ζωή. Τη ζωή που επιθυμεί να ζήσει κα- νείς. Πρόκειται φυσικάγιαεκπροοι­ μίου χαμένη μάχη. Μια προδιαγε- γραμμένη ήττα καθώς κανενός η ζωή δεν μπορεί να είναι εντελώς αυτόνομη από τις ζωές ή τις επιθυ- μίες των άλλων. Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα ή το πανηγύρι, εξαρτά- ται πώς τοβλέπει κανείς. «Ηκόλαση είναι οι άλλοι» βεβαιώνει ο Σαρτρ· «η κόλαση δεν είναι οι άλλοι, είναι ο εαυτός σου» υποστηρίζει ο Βιτγκε- στάιν. Το χάος που χωρίζει αυτές τις δύο διαμετρικά αντίθετες τοποθε- ματικός ρεσεψιονίστ· η Θέκλα, μια ιδιόρρυθμη και γοητευτική καμα- ριέρα· η Χαρούλα, μια κοπέλα που ξεκινά τη δική της σταδιοδρομία σε θέση ευθύνης την ώρα που όλες οι βεβαιότητές της κλονίζονται· και ο Παρμενίων, ένας πρώην σεκιουρι- τάςπουέχειπλέονπαραιτηθεί,αλλά διατηρεί ζωτική επαφή με μία από τους τωρινούς υπαλλήλους. Ακόμα έναπλήθος άλλων προσώπων, ανά­ μεσαστουςοποίουςκαικάποιοιεπώ- νυμοιπελάτες,ζωντανεύουντηνατμό­ σφαιρα ενός πεντάστερου, πολυτε- λούς ξενοδοχείου, τοκαλοκαίρι μιας εποχής ευμάρειας που πέρασε. τήσεις αποτελεί τη μήτρα των ιστο- ριών του Σε ποιον ανήκει η κόλαση . Το βιβλίο είναι αποτέλεσμα δου- λειάς αρκετών χρόνων. Τολμώ να πω μάλιστα ότι απ’ όλα τα βιβλία που έγραψα ως τώρα αυτό είναι πουδιασκέδασαπερισσότερο.Αλλά αςμπωστηνουσία:ηελληνικήπραγ­ ματικότητατωντελευταίων200χρό­ νων μέσα από πολυάριθμες σύντο- μες ιστορίες, που διαβάζονται άλ- λοτε σαν παραβολές, άλλοτε σαν ανέκδοτα, απροσδόκητα παιχνίδια της μοίρας ή της συγκυρίας, εξω- φρενικά περιστατικά και αποσιω- πημένες ενοχλητικές αλήθειες. Εν ολίγοις πρόκειται για ένα λεπτομε- ρές ψηφιδωτό φτιαγμένο από προ- σωπικές ιστορίες καθημερινών αν- θρώπων ή δημόσιων μορφών που διαπλέκονται με τημεγάλη Ιστορία· ένα ασταμάτητο πήγαινε έλα μετα- ξύ πραγματικότητας και μυθοπλα- σίας, παιχνιδίσματα μεταξύ φωτός και σκότους, που συνθέτουν μια με- γάλη τοιχογραφία, γεμάτη έρωτα, θάνατο, πόλεμο, τρέλακαι χιούμορ. ΤΙ ΝΑ ΚΡΎΒΕΤΑΙ ΠΊΣΩ ΑΠΌ ΤΙΣ ΕΥΓΕΝΙΚΈΣ ΚΑΙ ΑΘΌΡΥΒΕΣ ΚΑΜΑΡΙΈΡΕΣ ΕΝΌΣ ΑΚΡΙΒΟΎ ΞΕΝΟΔΟΧΕΊΟΥ ΠΟΥ ΣΠΡΏΧΝΟΥΝ ΤΟ ΚΑΡΌΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΕΊΔΗ ΥΓΙΕΙΝΉΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΡΕΣΚΟΣΙΔΕΡΩΜΈΝΑ ΣΕΝΤΌΝΙΑ, ΑΘΌΡΥΒΕΣ ΣΑΝ ΦΑΝΤΆΣΜΑΤΑ ΣΤΗ ΜΟΚΈΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΡΌΜΟΥ. Ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης γράφει για το νέο του βιβλίο Σε ποιον ανήκει η κόλαση , ένα πεζογράφημα που ισορροπεί ανάμεσα στο μυθιστόρημα και τη συλλογή διηγημάτων, μια καλειδοσκοπική αποτύπωση της μεγάλης εικόνας της πραγματικότητας. «…ΝΟΜΊΖΟΥΜΕ ΌΤΙ ΕΊΜΑΣΤΕ ΕΛΕΎΘΕΡΟΙ, ΑΥΤΌΝΟΜΟΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΈΣ ΜΑΣ, ΕΊΤΕ ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΡΑΒΆΤΑ ΕΊΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΊΚΑ. ΡΟΜΑΝΤΙΚΉ ΑΥΤΑΠΆΤΗ! ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ ΕΠΙΛΈΓΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΊΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΕΊ ΉΔΗ ΚΆΠΟΙΟΣ ΆΛΛΟΣ…» 10 | ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ