ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ LAROUSSE
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ LAROUSSE
Δύο εντυπωσιακοί τόμοι με ολοζώντανη εικονογράφηση,
ρεαλιστικές φωτογραφίες και πολλές και εντυπωσιακές πληροφορίες.
Οι 12 άθλοι
του Ηρακλή
Τα μεγαλύτερα
κατορθώματα ενός
από τους μεγαλύτερους
ήρωες της μυθολογίας
ζωντανεύουν μέσα
σ’ αυτό το εντυπωσιακό βιβλίο!
Οι περιπέτειες
του Οδυσσέα
Το συγκλονιστικό ταξίδι
του Οδυσσέα και
οι καταπληκτικές
περιπέτειές του
μέχρι να επιστρέψει
στην πατρίδα του, την
Ιθάκη.
AOR BACK TO SCHOOL
H
Ελένη πλησίασε την πόρτα του σχολείου με ανά-
μεικτα συναισθήματα. Το σχολείο ξανάρχιζε αλλά
το μυαλό της ήταν ακόμη στις καλοκαιρινές δια-
κοπές και στις περιπέτειες των Αόρατων Ρεπόρτερ. Ένιωθε
πάντως πιο σίγουρη για τον εαυτό της, πλέον δεν ήταν το
πιο ντροπαλό κορίτσι του κόσμου.
Ξεφύσηξε και μπήκε στην αυλή. Χαιρέτησε με αυτοπε-
ποίθηση τους συμμαθητές της και όλοι τη ρωτούσαν αν
είχε αλλάξει χτένισμα μιας και τους φαινόταν πολύ διαφο-
ρετική. Δεν μπορούσε όμως να τους πει η Ελένη την αλή-
θεια: ότι η ζωή της είχε αλλάξει όταν έγινε μέλος των Αό-
ρατων Ρεπόρτερ, της φοβερής δημοσιογραφικής ομάδας
που αποκάλυπτε σκάνδαλα στο Ίντερνετ...
Στην παρέα των συμμαθητών προστέθηκε κι ένα ψηλό
κορίτσι, η Χριστιάννα.
«Εσύ δεν είσαι μεγαλύτερη από μας;» τη ρώτησε ευγε-
νικά η Ελένη.
«Χμ, ναι», απάντησε εξίσου ευγενικά η Χριστιάννα.
«Κανονικά θα πήγαινα Γυμνάσιο όμως έμεινα στην ίδια τάξη...
Άρα θα είμαστε μαζί φέτος – θέλεις να κάνουμε παρέα;»
Χαρούμενη που είχε γνωρίσει μια νέα φίλη, η Ελένη
άρχισε να κουβεντιάζει μαζί της μέχρι που χτύπησε το κου-
δούνι.
«Εε...» μουρμούρισε η διευθύντρια απ’ το μικρόφωνο.
«Καλή σχολική χρονιά, παιδιά μου, εύχομαι πως και φέ-
τος... Τι;» Ο υποδιευθυντής μουρμούρισε κάτι στο αυτί
της και το πρόσωπό της χλώμιασε. «Μα αυτό είναι... πολύ
παράξενο. Εξαφανίστηκαν όλα;» Ο υποδιευθυντής την
κοίταξε λυπημένος. «Αγαπητά μου παιδιά συνέβη κάτι
περίεργο. Όλα τα φετινά σχολικά βιβλία που θα σας μοι-
ράζαμε σήμερα εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς. Έγιναν
καπνός!»
«ΝΑΙΙΙΙΙΙ!» φώναξαν ενθουσιασμένοι οι μαθητές και οι
μαθήτριες. Αυτή ήταν η καλύτερη είδηση για την πρώτη
μέρα του σχολείου!
«Μη χαίρεστε!» τους έκοψε η διευθύντρια. «Αυτό δε
σημαίνει ότι δε θα πάρετε βιβλία, θα πάρετε. Απλά, αν δε
βρούμε τα δικά μας, αυτά που ήρθαν σήμερα με φορτηγό
αλλά τώρα εξαφανίστηκαν, θα πρέπει να τα αγοράσετε όλα.
Με χρήματα δικά σας και των γονιών σας».
«ΟΧΙΙΙΙΙ!» φώναξαν τώρα απογοητευμένα τα παιδιά.
Πολλά απ’ αυτά είχαν οικονομικά προβλήματα στο σπίτι
και αυτό θα ήταν ένα μεγάλο βάρος για τις οικογένειές
τους.
«Πολύ περίεργο μου ακούγεται αυτό» μουρμούρισε η
Ελένη και η Χριστιάννα συμφώνησε. Δεν ήταν και καμιά
φοβερή υπόθεση μυστηρίου, αλλά παρ’ όλα αυτά η Ελένη,
ως έμπειρη πια ρεπόρτερ ήθελε να διαλευκάνει την υπό-
θεση. «Αναρωτιέμαι τι να συνέβη...» Κοίταξε αφηρημένη
τη νέα της φίλη και την μπλούζα της που είχε τη στάμπα
μιας τεράστιας καρδιάς. «Ωραία μπλούζα» είπε.
«Ευχαριστώ» χαμογέλασε ντροπαλά η Χριστιάννα.
«Ξέρεις τι; Όταν ερχόμουν στο σχολείο είδα το φορτηγό
που ξεφόρτωνε τα βιβλία, πριν καν έρθουν οι δάσκαλοι».
«Αλήθεια;» ενδιαφέρθηκε η Ελένη. «Μήπως θυμάσαι
αν έγραφε κάτι το φορτηγό;»
«Ναι. Δηλαδή νομίζω... Μεταφορική Παιδείας, ή κάτι
τέτοιο».
«Πολύ χρήσιμο. Πάω λίγο στο γραφείο των δασκάλων.
Θα ξαναγυρίσω».
Η Ελένη γλίστρησε στο σκοτεινό γραφείο και αποφά-
σισε να μην ανοίξει τα παντζούρια ή τις κουρτίνες. Τηλε-
φώνησε στις πληροφορίες: «Με συνδέετε με τη Μεταφορική
Παιδείας;» Κράτησε την αναπνοή της ακούγοντας ήχους
έξω απ’ την πόρτα. Η διευθύντρια έδινε εντολή να ξεκινήσει
επίσημη έρευνα για την εξαφάνιση των βιβλίων.
«Παρακαλώ;» απάντησε κάποτε μια αντρική φωνή απ’
το ακουστικό. Η Ελένη εξήγησε την υπόθεση. Ο άντρας δε
μίλησε για λίγο, έμοιαζε να ψάχνει πληροφορίες στον υπο-
λογιστή του. «Ναι, μάλιστα. Η παράδοση έγινε σήμερα το
πρωί στις 7:20».
«Ποιος παρέλαβε τα βιβλία;» ρώτησε παραξενεμένη η
Ελένη. «Η διευθύντρια;»
«Όχι. Αυτή τη στιγμή λείπει ο οδηγός για να τον ρω-
τήσω, όμως εδώ βλέπω στις σημειώσεις του πως τον καθο-
δήγησε ένας μαθητής».
«Ένας μαθητής; Ποιος;»
«Δε γράφει όνομα. Λέει απλώς ότι δεν τα έβαλε στο
γυμναστήριο όπως είχε αποφασιστεί αρχικά αλλά κάπου
αλλού. Δε βγάζω τα γράμματα... Να σας πάρω σε λίγο;»
«Ναι, ευχαριστώ. Ζητήστε την Ελένη Γεωργίου». Το κο-
ρίτσι βγήκε τρέχοντας απ’ το σκοτεινό γραφείο. Αν δε τα
έβαλαν στο γυμναστήριο, τα βιβλία ήταν ακόμη μέσα στο
σχολείο. Πού όμως; Τρέχοντας άνοιξε διάφορες πόρτες.
Έλεγξε όλες τις τάξεις. Πουθενά. Κοίταξε στο κυλικείο. Στις
τουαλέτες. Τίποτα. Στο θεατράκι. Πάλι όχι. Μια ιδέα πέρασε
απ’ το μυαλό της. «Η αποθήκη!» φώναξε, και δυο τρία παι-
διά την κοίταξαν σαν να ήταν τρελή. Έτρεξε ως την απο-
θήκη. Ήταν κλειδωμένη. Η Ελένη αποφάσισε να χρησιμο-
ποιήσει ένα κόλπο των Αόρατων Ρεπόρτερ και σ’ ένα
λεπτάκι την είχε ανοίξει. Εκατοντάδες βιβλία ήταν εκεί, στοι-
βαγμένα, σιωπηλά. Και ύποπτα... «Ποιος να το έκανε αυτό;
Και γιατί;»
«Η Ελένη Γεωργίου να έρθει στο γραφείο των δασκά-
λων!» ακούστηκε απ’ τα μεγάφωνα. Το κορίτσι μπήκε θαρ-
ραλέα μέσα. Η διευθύντρια είχε ανοίξει τις κουρτίνες και
έτρωγε τα νύχια της συγχυσμένη. Της έδειξε το τηλέφωνο.
«Κάποιος σε ζητάει» είπε.
«Κυρία διευθύντρια, βρήκα τα βιβλία! Είναι στην πίσω
αποθήκη. Είναι όλα εκεί!» Η διευθύντρια κοίταξε με γουρ-
λωμένα μάτια τη μαθήτρια. Και πήγε να ελέγξει την πληρο-
φορία της...
«Παρακαλώ;» πήρε το ακουστικό η Ελένη.
«Ναι, γεια χαρά, μίλησα με τον μεταφορέα και μου είπε
ότι του υπέδειξαν να βάλει τα βιβλία σε μια...»
«Αποθήκη, ξέρω ξέρω. Όμως μήπως σας είπε ποιος
ήταν ο μαθητής που του είπε να τα βάλει εκεί;»
«Ναι, τελικά δεν ήταν μαθητής αλλά μια μαθήτρια. Δεν
ξέρει το όνομά της, μόνο ότι φορούσε μια μπλούζα με μια
μεγάλη στάμπα καρδιάς...»
Λίγο μετά, η Ελένη πλησίαζε σοκαρισμένη τη Χρι-
στιάννα. «Μήπως έχεις κάτι να μου πεις;» της είπε με ύφος
που έδειχνε πως ήξερε.
«Ξέρεις... Έκανα ένα μεγάλο λάθος... Νευρίασα που με
χώρισαν απ’ τους φίλους μου – όλοι θα πάνε Γυμνάσιο κι
εγώ έμεινα με τα μικρά και είπα να κάνω μια φάρσα... Αλλά
τη μετάνιωσα. Αλήθεια σου λέω, μετάνιωσα».
«Το ξέρω» είπε η Ελένη χαμογελώντας περίεργα.
«Πώς;»
«Μα εσύ μου έδωσες το πρώτο στοιχείο για την έρευνά
μου. Μου είπες το όνομα της μεταφορικής, άρα ήθελες να
με βοηθήσεις, ήθελες να βρω τα βιβλία».
«Είσαι τόσο έξυπνη. Δε λυπάμαι πια που δε θα είμαι
με τους παλιούς μου συμμαθητές, εσύ είσαι πιο έξυπνη και
συμπαθητική απ’ όλους τους».
«Να ’σαι καλά» είπε η Ελένη. «Και αν μου υποσχεθείς
ότι δε θα κάνεις άλλες φάρσες μπορεί να σου πω κι ένα
μυστικό...»
Και βγήκαν στην αυλή σιγοψιθυρίζοντας, καθώς μια
νέα συναρπαστική σχολική χρονιά ξεκινούσε...
Γνωρίσαμε μόλις
ένα μελλοντικό
μέλος των Αόρατων
Ρεπόρτερ;
Η απάντηση μαζί
με τις περιπέτειες
των δαιμόνιων
δημοσιογράφων
στα βιβλία με τους
Αόρατους Ρεπόρτερ
που κυκλοφορούν
από τις εκδόσεις
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ!
Ζήτησε στο
βιβλιοπωλείο
της περιοχής σου
τα βιβλία
Επτά
συναρπαστικές
ημέρες
και
Η τελευταία
συναυλία
.