Σε ζωντανή μετάδοση

[ 23 ] καμιά ματιά προς τον πάνω όροφο καθώς τακτοποιούσε το χάος που επικρατούσε πάνωστο τραπέζι. Όμως εκεί πάνωβασίλευε σιω­ πή. Η Άννα σπάνια ξυπνούσε πριν από τις έντεκα και η Ερίκα την άφηνε να κοιμηθεί. Δεν ήξερε τι άλλο μπορούσε να κάνει. «Δεν θέλω να πάω στον παιδικό σταθμό σήμερα» δήλωσε ο Άντριαν και πήρε μια έκφραση που έλεγε πέραν πάσης αμφιβολίας: «Κι αν μπορείς, προσπάθησε να με αναγκάσεις». «Φυσικά και θα πας στον παιδικό σταθμό, Άντριαν» είπε η Έμα και έβαλε ξανά τα χέρια στη μέση. Η Ερίκα διέκοψε τον καβγά που έβλεπε ότι θα ξεσπούσε και ενώ προσπαθούσε να καθαρίσει τη μό­ λις οχτώ μηνών κόρη της όσο καλύτερα μπορούσε, είπε: «Έμα, εσύ θαπας ναφορέσεις το μπουφάν σου. Άντριαν, δεν έχω όρεξη να ξεκινήσω τέτοια συζήτηση σήμερα. Θα πας στον παιδικό σταθμό μαζί με την αδελφή σου, όπως και να ’χει». ΟΆντριαν άνοιξε το στόμα για να διαμαρτυρηθεί, αλλά κάτι στο βλέμμα της θείας του του έλεγε ότι αυτό το πρωί καλύτερα θα έκα­ νε να υποταχθεί. Έτσι, βγήκε στον διάδρομο ασυνήθιστα υπάκουος. «Έλα, λοιπόν, φόρεσε τα παπούτσια σου τώρα». Η Ερίκα έβγαλε τα αθλητικά παπούτσια του Άντριαν αλλά εκείνος κούνησε πολύ έντονα το κεφάλι του. «Δεν μπορώ μόνος μου, πρέπει να με βοηθήσεις». «Σίγουρα μπορείς, τα φοράς άλλωστε μόνος σου στον παιδικό σταθμό». «Όχι, δεν μπορώ. Είμαι μικρός» πρόσθεσε εκείνος για σιγουριά. Η Ερίκα αναστέναξε και άφησε κάτω τη Μάγια, η οποία άρχισε να μπουσουλά και να απομακρύνεται αμέσως μόλις άγγιξε το πά­ τωμα. Είχε αρχίσει να μπουσουλάει πολύ νωρίς και τώρα πια ήταν πρωταθλήτρια σε αυτόν τον τομέα.