Εγκυκλοπαιδικό βιογραφικό λεξικό νεότερης Θεσσαλικής ιστορίας

208 | Κ θηκε στημητρόποληΜυριοφύτου και Περι- στάσεως (1923). Ερχόμενος στην Ελλάδα υπηρέτησε ως αρχιεπισκοπικός επίτροπος στον Πειραιά. Κατά την περίοδο 1924-1955 διατέλεσε μητροπολίτης Ελασσόνας. Επί αρχιερατείας του είχε κατασκευαστεί τοπα- λιό κτίριο της μητροπόλεως Ελασσόνας. ΚαλλίνικοςΑ΄: Επίσκοπος Δημητριάδος, από το 1688 μέχρι, τουλάχιστον, το 1690. Καλλίνικος Β΄ (1630-1702): Οικουμενικός Πατριάρχης. Καταγόταν, κατά την επικρατέ- στερη άποψη, από την Καστανιά των Αγρά- φων και διατέλεσε μαθητής του Ευγένιου Γιαννούλη του Αιτωλού. Αποκαλούνταν ΑκαρνάνήΠούλος. Διατέλεσεμητροπολίτης Προύσας την περίοδο 1672-1688 και στη συνέχεια εκλέχτηκε πατριάρχης Κωνσταντι- νουπόλεως.Παρέμεινεόμωςγιαλίγουςμήνες στον πατριαρχικό θρόνο, καθώς ο αποπεμ- φθείς από τον ίδιο μητροπολίτης Αδριανου- πόλεως Νεόφυτος κατόρθωσε να τον ανα- τρέψει στις 27 Νοεμβρίου 1688 και να γίνει εκείνος πατριάρχηςωςΝεόφυτος Δ΄. Επανε- κλέχτηκε τοΜάρτιοήΑπρίλιοτουεπομένου έτους (1689) και πατριάρχευσεμέχρι το1693, οπότε εκθρονίστηκε με ενέργειες του ηγε- μόνα της Βλαχίας Κωνσταντίνου Μπρανκο- βάνου, ο οποίος επέβαλε στον θρόνο τον προστατευόμενό του, πρώην πατριάρχη Διονύσιο Δ΄. Σύντομα επανεκλέχτηκε για τρίτη φορά και πατριάρχευσε από το 1694 μέχρι τον θάνατό του, στις 8 Αυγούστου του 1702, οπότε τον διαδέχθηκε ο Γαβριήλ Γ΄. Υπήρξε δραστήριος πατριάρχης. Αναδιορ- γάνωσε την Πατριαρχική Σχολή, επέδειξε γενικότεροενδιαφέρονγιατηνπαιδεία, αλλά και έντονααντιλατινικήστάση. Ενταφιάστη- κε στη μονή Καμαριώτισσας στη Χάλκη. Καλλίνικος Δ΄ (1710/13-1791/12): Οικουμε- νικόςΠατριάρχης γιαμικρήχρονικήπερίοδο το 1757. Αποκαλούνταν Ζαγοραίος. Από κάποιους θεωρείται ως Καλλίνικος Γ΄ και όχι ΚαλλίνικοςΔ΄ αφούδεν συναριθμούν στους πατριάρχες τονΚαλλίνικοΓ΄ πουπέθανεπριν ενθρονιστεί. ΓεννήθηκεστηΖαγορά τουΠη- λίουκαι τοκοσμικότουόνομαήτανΚωνστα- ντίνος Μαυρίκιος. Αφού μαθήτευσε στη Σχολή της Ζαγοράς, σε ηλικία δεκαπέντε ετώναναχώρησεγιατηνΚωνσταντινούπολη, γιανασυνεχίσει τις σπουδές του.Το1743, σε ηλικία μόλις τριάντα ετών, χειροτονήθηκε μητροπολίτηςΠροϊλάβου–Βραΐλας.Το1748 παραιτήθηκε και επανήλθεστηνΚωνσταντι- νούπολη. Το 1757 εκλέχτηκε και πατριάρ- χευσε από τις 6 Ιανουαρίουως τις 27 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, οπότε καθαιρέθηκε. Αιτία της καθαίρεσής του ήταν η θέση που υιοθέ- τησε στην έριδα που είχε ξεσπάσει την επο- χή εκείνη για το ζήτημα του αναβαπτισμού των αλλόδοξων χριστιανών. Εξορίστηκε επειδή η αντίπαλη φατρία τον διέβαλε στον σουλτάνο. Το 1762 αποσύρθηκε στην ιδιαί- τερη πατρίδα του, όπου ασχολήθηκε με τη συγγραφή και την ανασυγκρότηση της το- πικής σχολής. Εξέδωσε έργαθεολογικού και ιστορικού χαρακτήρα. Στη βιβλιοθήκη του χωριού του κληροδότησε την προσωπική του βιβλιοθήκη και τα χειρόγραφά του. Με δαπάνητουχτίστηκεστα1765η«Βρύσητου Δεσπότη», στη Σωτήρα της Ζαγοράς. ΚαλλίνικοςΤσάρας: Γιος του αρματολούΠά- νου Τσάρα και αδελφός του Νικοτσάρα. Το κοσμικό του όνομα ήταν Κώστας. Αρχικά ήταν αρματολός, και προ του 1823 έγινε μοναχός, χωρίς να εγκαταλείψει τις πολεμι- κές περιπέτειες, καθώς στη διάρκεια της επανάστασης ήταν ενταγμένος στο σώμα τουΝικόλαου Στουρνάρη. Το 1825 επανήλ- θε στον Όλυμπο. Το 1827 όπως και άλλοι αρματολοί διαπραγματεύτηκε και πέτυχε την επιστροφήστοαρματολίκι του. Διέφυγε τη δόλια σφαγή των αρματολών από τον Κιουταχή. Παρέμεινε ως αρματολός μέχρι, τουλάχιστον, το 1835.