Το χρυσό βραχιόλι

ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΒΡΑΧΙΟΛΙ 25 χρειάζονται χρήματα. Και όντως χρειάζονταν χρήματα. Ακό- μα και τα εξέταστρα πληρώναμε τότε στους καθηγητές. Τα βιβλία μάς κόστιζαν όσο δύο μισθοί. Ο μπαμπάς μου όμως ποτέ δεν μου το ξέκοψε. Η μαμά προσπαθούσε να με προ- σγειώσει. Έπαθα ένα κάζο στις εισαγωγικές… Δίναμε εξετάσεις (δείχνει στη μεριά της παλιάς Φιλοσοφικής) και γράφω Χημεία ωραιότατα. Εννιάρι σίγουρα. Και ακυρώνεται, γιατί έδωσαν λάθος αριθμούς σε κάποια τμήματα. Και ξαναδίνου- με. Τη δεύτερη φορά έγραψα καλά βέβαια, αλλά νομίζω ότι την πρώτη έγραψα πιο καλά. Κι όταν βγήκα, ήταν νύχτα κι έφευγα να πάω στις Σαράντα Εκκλησιές με τα πόδια. Πέ- ρασα από το ΑΧΕΠΑ, είδα το κτίριο φωτισμένο, τα παράθυ- ρα (συγκινείται). – Θες δεν θες, λέω, εγώ θα σε κατακτήσω.