Το θανάσιμο πέρασμα

L O N E T H E I L S 12 «Έχει μπλοκάρει;» Ο άντρας ανασήκωσε τους ώμους. «Τίποτα που να μη διορθώνεται με μια φουρκέτα και λίγα ταχυδακτυλουργικά» έκανε. «Ναι, αλλά μπορεί να έχει οτιδήποτε μέσα. Μπορεί να έχει μουχλιάσει». Ο άντρας πήρε από τα χέρια της τη βαλίτσα και την κούνησε. Ακούστηκε ένας υπόκωφος ήχος. «Χμμ... Μάλλον χαρτιά έχει μέσα. Άκου, αν μου δώσεις σαρά- ντα λίρες, παίρνεις και το περιεχόμενο δωρεάν. Στα τυφλά. Ποιος ξέρει; Ίσως να περιέχει κάνα κερδισμένο λαχείο. Φοβερή τύχη!» Τρία λεπτά αργότερα η Νόρα βγήκε έξω φτωχότερη κατά τριάντα λίρες και με τη βαλίτσα στο χέρι. «Είσαι αδιόρθωτη» σχολίασε ο Πιτ, γυρίζοντας τα μάτια του προς τα πάνω. «Καλά, καλά... Αλλά οφείλεις να παραδεχτείς ότι ταιριάζει τέλεια στον χώρο κάτω από το τραπεζάκι του σαλονιού. Δίπλα στο πειρατικό σεντούκι». Ο Πιτ κούνησε το κεφάλι του και την τράβηξε να ανέβουν τον λόφο. Έφαγαν φρέσκες τηγανητές γλώσσες με πουρέ αρακά και σπιτίσιες τηγανητές πατάτες. Όταν τελικά ξαναμπήκαν στο αυ- τοκίνητο και ο Πιτ έβαλε ένα σιντί των Eagles να παίζει, προγραμ- ματίζοντας το GPS για να τους οδηγήσει στην έδρα τους, η Νόρα είχε ανακτήσει αρκετές δυνάμεις ώστε να αρχίσει να συνθέτει νοερά τη δομή του άρθρου για τον δάσκαλο από τη Ρουάντα. Όταν ο Πιτ την άφησε έξω από το διαμέρισμά της στο Μπέλ- σαϊζ Παρκ, ένιωθε κατάκοπη και μετά βίας κατάφερε να συρθεί πάνω, να βουρτσίσει τα δόντια και να πέσει ξερή στο κρεβάτι.