Το σατανικό σχέδιο των αιωνίων (Το μαγικό αρωματοπωλείο)

Όχι ότι η μαμά μου μύριζε λιβάνι ή πατσουλί. Πιο πολύ μου τη θύμισε η δράση του αρώματος. Είχα αλλάξει λίγο τη δοσολογία των συστατικών. Το βασικότερο ήταν πως πρόσθεσα λίγη τριμμένη ρίζα από μανδραγόρα – αυτό έκανε τη διαφορά, άλλαξε το άρωμα προς το καλύτερο. Έκλεισα στιγμιαία τα μάτια και αφέθηκα στην καθη- συχαστική ζεστασιά του – και τότε ακούστηκε μια κραυ- γή που μ’ έκανε να αναπηδήσω. Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα. Προσπάθησα να καταλάβω, αλλά το μόνο που είδα ήταν τα σκουρόχρωμα ροζ σύννεφα. Και ύστερα άκουσα έναν μικρό λυγμό. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Ανάμεσα στα σύννεφα διέκρι- να μια κίνηση! Ήταν ημιδιάφανες εικόνες και ήχοι, που διέτρεχαν το δωμάτιο. Τρομακτικά μέρη και ακόμα πιο τρομακτι- κοί άνθρωποι. Ένιωσα τα χέρια μου να ανατριχιάζουν. Μα τι συνέβαινε; Παντού γύρω μου έβλεπα εικόνες να αιωρούνται. Άστραφταν στιγμιαία και διαλύονταν αμέ- σως, δίνοντας τη θέση τους σε άλλες, ακόμα πιο μελαγ- χολικές. Και τότε κατάλαβα: Η Ονειρική Αύρα προσπαθούσε να διώξει τους εφιάλτες της Έλσα, εκείνοι όμως επέμεναν! Αμύνονταν με όλη τους τη δύναμη, πάλευαν να ακουστούν και να παραμείνουν ορατοί. Έμεινα να παρακολουθώ τη μάχη τους με τα σύννεφα του αρώματος. Τελικά η ατμόσφαιρα καθάρισε, καταπί- νοντας το σκοτάδι και τους φριχτούς ήχους. 12