Συναγερμός στο λούνα παρκ (Τα μυστήρια της Πένι Πέπερ)

Αν κοιτάξεις προσεκτικά, βρίσκεις παντού κακοποιούς. Όπως εκείνο το ΑΓΟΡΙ , για παράδειγμα. Ήθελε να σηκώσει από κάτω ένα χαρτονόμισμα που βρήκε στον δρόμο. Το οποίο φυσικά δεν του ανήκε! «ΣΤΟΠ, ΦΙΛΑΡΑΚΟ» φώναξα δυνατά. «ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ!» Το αγόρι απλώς με κοίταξε ειρωνι- κά. «Πας καλά;» ρώτησε. Ρίχνοντας ύπουλες ματιές. «Είναι το εισιτήριό μου για το λεωφορείο, ρε ΚΟΚΟΡΟΜΥΑΛΗ , μου ’πεσε κάτω». Ήταν ένα κανονικότατο χαρτονόμισμα, το είδα με τα μάτια μου!!! Θα του απαντούσα καταλλήλως, αλλά εκείνη τη στιγμή παρατήρησα ότι το αγόρι ήταν ο O Ε Μ ΕΤΙΑΡΗΣ Κ Ο ΝΡΑΝΤ από το σχολείο μας! Είναι έναν χρόνο μεγαλύτερός μας και ο πιο αχώνευτος και κακιασμένος Ε Μ ΕΤΙΑΡΗΣ του κόσμου! ΑΦΟΥ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒΟΣΥΜΜΟΡΙΑ! Ε Μ ΕΤΙΑΡΗΣ Κ Ο ΝΡΑΝΤ Ε Ϊ .