Στον οίκο των ψεμμάτων

Σ Τ Ο Ν Ο Ι Κ Ο Τ Ω Ν Ψ Ε Μ Α Τ Ω Ν 25 Ρέμπους. «Ας μην προτρέχουμε. Ίσως θα ήταν καλύτερα να καθίσουμε και εσύ μπορείς να μας πεις την ιστορία». «Και ένα φλιτζάνι τσάι δεν θα μου ’πεφτε άσχημα». Ο Σάδερλαντ κατένευσε και έστρεψε την προσοχή του στην Κλαρκ. «Σιβόν, εσύ είσαι αυτή που ξέρει τα κατατόπια…» «Υπάρχει ένα καφέ απέναντι στον δρόμο. Πιθανότατα η καλύτερη επιλογή». Ο Σάδερλαντ έβγαλε ένα χαρτονόμισμα των είκοσι λιρών από την τσέπη του και τέντωσε το χέρι του για να της το δώσει. «Για στάσου» διαμαρτυρήθηκε εκείνη. «Θέλεις να πάω εγώ ;» «Αναθέτω αρμοδιότητες» είπε με ύπουλο ύφος. Η Σιβόν άρπαξε το χαρτονόμισμα από το χέρι του και πήγε προς την Έμιλι Κράουθερ. «Άντε λοιπόν, αστυφύλακα Κράου- θερ». Η Κράουθερ κατσούφιασε και φαινόταν διστακτική να πά- ρει το χαρτονόμισμα, έτσι η Κλαρκ το άφησε πάνω στο γρα- φείο σπρώχνοντάς το προς εκείνη. «Καλή ανάθεση» σχολίασε ο Ρέμπους με ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Έπειτα στον Γκρέιαμ Σάδερλαντ: «Από πού θέλεις να ξεκινήσω;».