Στην πρώτη γραμμή: Ένας αμερικάνος ανταποκριτής στον πόλεμο του 1897

S T E P H E N C R A N E 16 σε. «Το βρίσκω λογικό απ’ τη μεριά σου». Για λίγη ώρα έμεινε να κοιτάζει την κόρη του ακίνητος. Έπειτα ση- κώθηκε και βγήκε στον διάδρομο. Όταν γύρισε, φόρε- σε το καπέλο και το παλτό του. Πήρε ένα βιβλίο και μερικά χαρτιά από το τραπέζι κι έφυγε. Η Μάρτζορι βγήκε με αργά βήματα στον διάδρομο και ανέβηκε στο δωμάτιό της. Έβλεπε από το παράθυρο τον πατέρα της να διασχίζει με σθένος, κόντρα στον άνεμο και το χιόνι που έπεφτε, την αυλή του πανεπι- στημίου. Παρακολούθησε τη σκυφτή, σκοτεινή φιγού- ρα να προχωράει υπομονετική κι απτόητη. Λίγη σημασία είχε ότι ο πατέρας της ήταν ένα από τα πιο λαμπρά μυα- λά της γενιάς του. Για κείνη ήταν ένας μικρόσωμος γέ- ρος κόντρα στον δυνατό άνεμο. Αναλογιζόμενη τον εαυτό της και τον Ρούφους Κόλμαν, με τις ελπίδες της τώρα ψαλιδισμένες, άρχισε να κλαίει με αναφιλητά. Ο ουρανός που έβλεπε ήταν τώρα ένα γκρίζο χαρτί και τα δέντρα πράσινες μουντζούρες. Και μέσα σ’ αυτόν τον θρήνο ο πατέρας της να περπατάει μόνος κόντρα στη θύελλα.