Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ

7 Κ ε φ ά λ α ι ο 1 Ο Τομ παίζει, παλεύει και κρύβεται « Τ ομ!» Καμιά απάντηση. «Τομ!» «Τι έγινε αυτό το παιδί; Ε, Τομ!» Καμιά απάντηση. Η ηλικιωμένη γυναίκα κατέβασε τα γυαλιά της χαμηλά στη μύτη και κοιτάζοντας από πάνω τους επιθεώρησε το δωμάτιο. Έπειτα τα σήκωσε ξανά και κοίταξε κάτω απ’ τους φακούς. Σχεδόν ποτέ δεν κοίταζε μέσ’ απ’ τα γυαλιά της όταν αναζητού­ σε ένα τόσο ασήμαντο πλασματάκι, ένα μικρό αγό­ ρι. Τα γυαλιά ήταν το στολίδι της, το καμάρι της, τα είχε για «αρχοντιά» όχι για να την εξυπηρετούν – θα μπορούσε να βλέπει μια χαρά ακόμα και μέσ’ από δύο εστίες ξυλόσομπας. Για μια στιγμή φάνη