Σκοτεινός λαβύρινθος

Σ Κ Ο Τ Ε Ι Ν Ο Σ Λ Α Β Υ Ρ Ι Ν Θ Ο Σ 15 μακτικός ήχος των όπλων θρυμματίζει αμετάκλητα τη γαλήνια ατμόσφαιρα του πρωινού. Τα λευκά σύννεφα σκορπίζουν πα­ νικόβλητα στο τέρμα του ορίζοντα, τα πουλιά βουβαίνονται τρομαγμένα κι απογειώνονται με κατεύθυνση τον λόφο, πίσω από το αγρόκτημα. Ακόμα και το θρόισμα των φύλλων κόβεται με το μαχαίρι. Τα δυο ζευγάρια παραδίδονται σ’ έναν μακάβριο χορό θανάτου. Τα κορμιά τους στροβιλίζονται σαν τεράστιες κούκλες στον αέρα, καθώς δέχονται αναρίθμητες βολίδες από τα αυτόματα. Κάθε ριπή, που βρίσκει στόχο, εκτινάσσει στον αέρα ατίθασους αιμάτινους πίδακες. Το αίμα ρέει ακατάσχετα καλύπτοντας τα πάντα γύρω μ’ ένα αλλόκοσμο πορφυρό χρώ­ μα. Το εκκωφαντικό τερέτισμα διακόπτεται μόνο για λίγα δευ­ τερόλεπτα, όσο χρειάζονται οι δύο εκτελεστές να αλλάξουν γεμιστήρες. Και ξαναρχίζει αμέσως μετά. Άλλος ένας γύρος. Εξήντα βολίδες ακόμα. Κι ακόμα περισσότερο αίμα να ρέει στο κέντρο της αυλής. Σαν μικροί ορμητικοί ποταμοί. Το θανατερό τραγού­ δι των όπλων σβήνει απότομα, μόνο όταν αδειάζουν για δεύτε­ ρη φορά οι γεμιστήρες. Κι ύστερα σιωπή. Μια ανατριχιαστική, παγωμένη σιωπή θανάτου. Ο ψηλός άντρας πλησιάζει προσεκτικά τα τέσσερα άψυχα κορμιά. Παντού γύρω αίμα. Μόνο αίμα. Κάτω από τους νεκρούς. Δίπλα τους. Στους πάγκους... Ακόμα και πάνω στο τραπέζι. Λες και μια ισοπεδωτική βαθυπόρφυρη καταιγίδα ξεκόλλησε βίαια από τον ουρανό και προσγειώθηκε με δύναμη υπερφυσικού φαινομένου λίγα χιλιόμετρα έξω από το Γραμματικό. Ο ψηλός παρατηρεί για αρκετά δευτερόλεπτα τους τέσσερις νεκρούς. Τέσσερα άψυχα κορμιά στα πόδια του. Νιώθει μια ηδονική ανατριχίλα. Μυρίζει στην ατμόσφαιρα την αφόρητη οσμή του αίματος, που δίνει μάχη με τα αρώματα του πρωινού και κερδίζει πανηγυρικά. Η υπερέκκριση αδρεναλίνης απειλεί να τρελάνει τους νευροδιαβιβαστές.