Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια

12 Μ Α Ι Ρ Η Κ Ο Ν Τ Ζ Ο Γ Λ Ο Υ σπαθεί να απασχολήσει το μυαλό του, κρατώντας απασχο­ λημένα τα χέρια του με ένα αντικείμενο που αγαπάει ιδιαί­ τερα: τη φωτογραφική του μηχανή – χόμπι, εργαλείο δου­ λειάς, ηρεμιστικό και αμφεταμίνη του, συντροφιά, συμπο­ λεμιστής και ερωμένη του. Σπρώχνει όλα τα εξαρτήματα αποφασιστικά προς τα μέσα, προς την άκρη του γραφείου που ακουμπάει στον πέ­ τρινο τοίχο. Αν θέλει, μπορεί να τη συναρμολογήσει μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα. Αν θέλει…Να τη συναρμολογή­ σει, να την κρεμάσει στον λαιμό και να φύγει, να βγει έξω, να καβαλήσει το τζιπ που τον περιμένει ίδια πιστή Ντόλυ * και να ξαμοληθεί στο Οροπέδιο, να σκαρφαλώσει στα βου­ νά, να κατέβει στα ποτάμια, να χωθεί σε υπόσκαφες στοές και σε βραχώδεις λόφους, να βρει παλιές εκκλησίες –δεν θα δυσκολευτεί δα, κατάσπαρτη η περιοχή από τέτοιες–, να τρυπώσει σε δύσβατες σπηλιές, να αναρριχηθεί σε μεγάλα ύψη και να βγάλει φωτογραφίες. Πολλές και ωραίες φωτο­ γραφίες. Τόσο πολλές και τόσο ωραίες, που στη συνέχεια θα χρειαστεί μήνες ατέλειωτους για να τις διαλέξει, να τις επεξεργαστεί, να τις συνθέσει και ανασυνθέσει. Ύστερα να κάνει και μια μεγάλη έκθεση στη Νέα Υόρκη που θα τη με­ ταφέρει και στο Λος Άντζελες, στη Βοστόνη και στο Σικάγο, στο Ρίο και στο Τόκιο, στο Βερολίνο και στο Λονδίνο, στο Σίδνεϊ και στην Πρετόρια, στο Μπουένος Άιρες και στη Βαρκελώνη. Να κάνει ακόμα μια επιτυχία, καλλιτεχνική αυ­ τή τη φορά που, μέχρι πρόσφατα, νόμιζε πως ήταν ό,τι του * Το άλογο του Λούκυ Λουκ.