Πρελούδιο θανάτου (Μεταίχμιο Pocket)

[ 11 ] ρόλεπτα αργότερα. Το ίδιο δευτερόλεπτο κατά το οποίο όλα ήταν απολύτως σαφή. Και ίσως να ήταν αυτή η στιγμή που πέθανε. Η στιγμή του λάθος βήματος. Όρμησε έξω από το παράθυρο και ανέβηκε τρέχοντας τη σκάλα κινδύνουπροςτηστέγη.Άκουσετονμυστακοφόροαστυνομικόναπερ- νάτομεγάλοκορμί τουμέσααπότοπαράθυρομερικάμέτραπιοκάτω. Έφτασε στη στέγη. Έτρεξε μερικά μέτρα, όρμησε προς την πόρ- τα της σοφίτας. Η οδός διαφυγής. Ήταν κλειδωμένη. Ποτέ δεν την κλείδωναν. Αλλά τώρα ήταν κλειδωμένη. Είχε ακόμηπέντε δευτερόλεπτα ζωής και όλα τα νήματαάρχισαν να πλέκονται με απίστευτη ταχύτητα. Έβγαλε τη δισκέτα από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του και την κράτησε ψηλά, πάνω από το κεφάλι, με φόντο τον καταγάλανο σουηδικό ουρανό του όψιμου καλοκαιριού. Ήταν η τελευταία οδός διαφυγής. Όταν δεν υπήρχε πια οδός διαφυγής. Όχι γι’αυτόν. Ίσως για άλλους. Για πάρα πολλούς άλλους. Ομυστακοφόρος αστυνομικός ανέβηκε τη σκάλα. Έστρεψε ένα πιστόλι πάνω του. Εκείνος κοίταξε τον αστυνομικό κατάματα. Εκεί μέσα υπήρχε η κοινότοπη αλήθεια. Στεκόταν εκεί, με τη δισκέτα πάνω από το κεφάλι, και ένιωσε το τσίμπημα. Ότι είχε πιάσει κάτι στο αγκίστρι. Γέλασε δυνατά και πέ- ταξε τη δισκέτα προς τον αστυνομικό. Οαστυνομικός την έπιασε στον αέρα, χαμογέλασε απολογητικά και πυροβόλησε.