Πέπλο σιωπής (Pocket)

[ 11 ] αυτοκίνητα, βαν και φορτηγά μπαινόβγαιναν στην πόλη, με κατεύ­ θυνση βόρεια ή ανατολικά. Αυτό το άρρωστο φούσκωμα στο στήθος του, οι γρήγοροι χτύ­ ποι της καρδιάς του που του έκοβαν την ανάσα. Δεν έκοψε ταχύτη­ τα, ακόμα κι όταν ο ιδρώτας άρχισε να στάζει από τα φρύδια του. Αισθάνθηκε ένα ρίγος στην πλάτη, που διέτρεξε τη σπονδυλική του στήλη. Πριν από δύο μήνες, ο Ρέιμοντ είχε πάει να δει γιατρό. Ήταν μια σοβαρή νεαρή γυναίκα με μελιστάλαχτη φωνή, η οποία του είχε πει για φαρμακευτική αγωγή και χάπια, πράγματα που θα μπορούσαν να ξεκουράσουν τον κουρασμένο μυ στο στήθος του. Έκανε λόγο για επιπλέον εξετάσεις, αίμα, καλώδια κολλημένα στο δέρμα του, για έναν ειδικό στο νοσοκομείο Ρόγιαλ Βικτόρια. Ήταν σοβαρό, είχε πει η νεαρή γιατρός. Το έμφραγμα ήταν ζή­ τημα χρόνου, και ίσως να ήταν βαρύ. Του έκλεισε κάποια ραντεβού και εκτύπωσε μια συνταγή σε ένα χαρτί με υδατογραφήματα. Ο Ρέιμοντ δεν πήγε στα ραντεβού, ούτε στο φαρμακείο να του εκτελέσουν τη συνταγή. Ήθελε μόνο να ξέρει. Είχε περάσει ένας μήνας από τότε που το φτερούγισμα στο στή­ θος του είχε γίνει πιο έντονο. Και τώρα πια τον έπιαναν ζαλάδες, τον έλουζε κρύος ιδρώτας, ένιωθε λες κι ένα αόρατο χέρι συνέθλιβε τον κορμό του. Ξυπνούσε μες στη νύχτα, με πιασμένη αναπνοή, νιώθο­ ντας θαρρείς και άγρια άλογα κάλπαζαν μες στο στέρνο του. Ζήτημα χρόνου. Ένιωσε ένα κρύο ρίγος στο μέτωπό του και τα πόδια του πιο αδύναμα. Πιάστηκε από το κιγκλίδωμα για να κρατηθεί. Περίμενε, ενώ το αίμα κυλούσε γρήγορα στις φλέβες του. Μια παμπ ίσια μπροστά, στην όχθη του ποταμού, με τραπέζια,