Παραπλάνηση

Τρόπαιο Β γαίνει από την αποθήκη. Το πρόσωπο βαμμένο με το άσπρο χρώμα του νεκρού, τις μαύρες πινελιές γύρω από το στόμα και τα μάτια και την κόκκινη διαγώνια γραμμή, που ξεκινάει από το αριστερό μάτι και φτάνει στη δεξιά άκρη των χειλιών. Στο δεξί του χέρι, η τσάντα με τα σύνεργα. Μέσα της αναπαύε­ ται το τρόπαιο που έχει αφαιρέσει από το σώμα της. Βαδίζει αργά, σαν φάντασμα απόλυτα εξοικειωμένο με το σκοτάδι. Η διαδρομή στον φιδογυριστό χωματόδρομο μοιάζει αρμονικό φινάλε για τα τρομακτικά γεγονότα που προηγήθηκαν. Μπαίνει στο σκοτεινό δάσος. Ακούει κάποιους μικρούς, ανα­ τριχιαστικούς θορύβους. Νιώθει ότι η σκιά συνεχίζει να τον παρακολουθεί. Στρέφεται πίσω. Τίποτε. Μόνο οι ψηλοί κορμοί των δέντρων, που μοιάζουν νεκροί πολεμιστές μετά από αιμα­ τοβαμμένη μάχη στον Μεσαίωνα. Και όμως το νιώθει. Η σκιά είναι εκεί. Επιταχύνει το βήμα. Πρέπει να φτάσει γρήγορα στο σκοτεινό του καταφύγιο. Μακριά από τους ανθρώπους.