Πάντα ήρωες

G R A N D C O R P S M A L A D E 20 Το νέο μου ταβάνι είναι πολύ πιο άσπρο, πιο χαμηλό επίσης, είμαι σε ένα αληθινό δωμάτιο, καταδικό μου. Μετά την άφιξη των γονιών μου, που ακολούθησαν πίσω από το νοσοκομειακό, δέχομαι διαδοχικά την επίσκεψη τριών προσώπων που θα αποδειχτούν απαραίτητα στη θε- ραπεία μου: του αρχίατρου, του φυσιοθεραπευτή και του εργοθεραπευτή. Με εξετάζουν στα γρήγορα ο καθένας με τον τρόπο του και μου εξηγούν με λίγα λόγια τον ρόλο τους και πώς θα κυλήσουν οι επόμενες ημέρες. Σε αυτές τις περιστάσεις, άσχετα με το τι πιστεύουμε, δεν σκεφτόμαστε πολύ το μέλλον, ακόμα και το πολύ κο- ντινό. Εδώ κι έναν μήνα είμαι πολύ απασχολημένος με την έρευνα για την ταχεία φυσική μου αποκατάσταση, συχνά μάταια, πολύ ταλαιπωρημένος από τα απρόοπτα του πα- ρόντος για να ασχοληθώ με το μέλλον. Η έλλειψη της κί- νησης, απ’ ό,τι φαίνεται, δημιουργεί μία ταλαιπωρία μό- νιμη. Πώς μπορούμε να ξύσουμε το φρύδι αν δεν μπορού- με να κινήσουμε τα χέρια. Τέλος πάντων, αυτό που θα συμβεί αύριο ή μεθαύριο είναι το λιγότερο που με απασχολεί. Η μέρα μου ήταν δύ- σκολη, είχα τάση για εμετό για δυο ώρες, ένας χοντρός συνοδός ίδρωνε από πάνω μου σε όλη τη διαδρομή. Λοιπόν, θέλω να μ’ αφήσουν ήσυχο, σαν πολλές πληρο- φορίες και καινοτομίες δέχτηκα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Έχω ήδη και ένα νέο ταβάνι...