Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές

9 1 Μ ε πέταξαν από το φορτηγό με τα σανά γύρω στο μεσημέρι. Eίχα πηδήξει μέσα το προηγούμενο βράδυ, κάπου στα σύνορα, και μόλις μπήκα κάτω από την τέντα, αποκοιμήθηκα. Μου χρειαζόταν αρκετός ύπνος, ύστερα από τρεις εβδομάδες στην Τία Χουάνα, και κοιμόμουν ακόμη όταν σταμάτησαν στην άκρη του δρόμου για να κρυώσει η μηχανή. Τότε είδαν το πόδι μου που εξείχε και με πέταξαν έξω. Tους είπα κάποιες σαχλαμάρες, αλλά τα αστεία μου δεν έπιασαν, και με έδιωξαν. Μου έδωσαν, ωστόσο, τσιγάρο, και πήρα το δρόμο με τα πόδια για να βρω κάτι να φάω. Κάπως έτσι έφτασα στην ταβέρνα Οι Δίδυμες Βα­ λανιδιές. Δεν ήταν παρά ένα στέκι για σάντουιτς από αυτά που βρίσκονται κατά μήκος των αυτοκινητόδρο­ μων, ένα από τα εκατομμύρια που υπάρχουν στην Καλιφόρνια. Υπήρχε ένας χώρος που στέγαζε το εστια­ τόριο και αποπάνω ήταν το σπίτι, όπου ζούσαν οι ιδιοκτήτες. Έξω ήταν η αντλία της βενζίνης και από πίσω μισή ντουζίνα κιόσκια που τα ονόμαζαν συνερ