Ο γύρος του χρόνου με ποιήματα

Οι Μήνες Ξέρεις τ’ απάτητο βουνό, που την κορφή του χιόνι χειμώνα καλοκαίρι ζώνει; Εκεί στη ρίζα του βουνού στέκει ένα σπίτι, κάτι που μοιάζει του Ήλιου το παλάτι. Μέσα στο σπίτι κάθονται δώδεκα Παλικάρια με πρόσωπα σαν τα φεγγάρια. Εκεί ο Γενάρης κάθεται, στο Χιόνι τρέχει ο νους του και στο Βοριά, στους ακριβούς του, εκεί ο Φλεβάρης, που άγρια τα κύματα κυλάει, γέρνει στης Μυγδαλιάς το πλάι, κι ο Μάρτης ο πεντάγνωμος, λιοντάρι όταν θυμώνει, και όταν γελάσει χελιδόνι. Κι ο Απρίλης ο ανθοστέφανος, που πάει και τα κοπάδια βόσκει στα πράσινα λιβάδια, κι ο Μάης που με τον Έρωτα τον ψυχοκυνηγάρη είναι ηλιογέννητο ζευγάρι.