Ούτε ψύλλος στον κόρφο

| 12 | «Μακάρι, μακάρι!» είπε εκείνη και σηκώ­ θηκε από την πολυθρόνα της, αφήνοντας το μαντίλι να πέσει στο πάτωμα. Ο Ηρακλής τη συνόδευσε μέχρι την έξοδο, φίλησε το δεξί της ποδάρι και την καθησύχασε ότι εκεί­ νος και η βοηθός του θα ήταν συνεπείς στο ραντεβού τους. Δεν πρόλαβε να κλείσει η πόρτα, κι η Αγα­ θή, χωρίς να χάσει λεπτό, σχολίασε: «Την είδες; Μας πέταξε στα μούτρα τις μύξες της! Το ζώο!» «Αγαθή, δε σου επιτρέπω! Να μιλάς κα­ λύτερα για τους πελάτες μας!» «Μμμμ, σιγά την προσωπικότητα. Δεν εί­ ναι δα και καμιά αγία! Την άκουσες με τα ίδια σου τα αυτιά άλλωστε!» «Διακρίνω ίχνη ζήλιας, ή μου φαίνεται;» είπε οΗρακλής, θέλοντας να κάνει πιο έξαλ­ λη τη γάτα για να διασκεδάσει. «Ζήλια; ΕΓΩ; ΑΥΤΗΝ ; Δεν είμαστε με τα καλά μας!» στρίγκλισε η Αγαθή, ενώ μάζευε