Όταν συλλογιέμαι την Κρήτη

Κ ρήτη, ένας τόπος γεμάτος αντιθέσεις. Τίποτα δεν είναι όμοιο με κάποιο άλλο. Τα τοπία εναλλάσσονται συνεχώς. Βουνό, κάμπος, θάλασσα, όλα πλάι πλάι. Τη μια βρίσκεσαι στον χιονισμένο Ψηλορείτη, στις Μαδάρες, στο οροπέδιο του Λασιθίου και την επομένη έρχεσαι αντιμέτωπος με το καυτό Λιβυκό. Το χέρσο τοπίο το διαδέχονται κα- ταπράσινες φυτείες με ελιές, αμπέλια και οπωροφόρα. Στην πέτρινη αγριάδα της νοτιοδυτικής ακτογραμμής, μικρές πανέμορφες και δα- ντελένιες ακρογιαλιές εισχωρούν στον βράχο προσφέροντας γαλήνη. Και στη μέση ο άνθρωπος. Με συνεχή παρουσία στο νησί από τη νεολιθι- κή εποχή μέχρι τις μέρες μας, ο άνθρωπος, ο δημιουργός της σπουδαίας ιστορίας του νησιού. Τις περιόδους των μεγάλων ανατάσεων (μινωικός πολιτισμός, κρητική αναγέννηση, αγώνες για τη λευτεριά) διαδέχονταν εποχές σκοτεινές, σκληρές και επώδυνες. Παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποί της πάντα έβρισκαν τη δύναμη να συνεχίζουν. Πώς να χωρέσει η Κρήτη σ’ ένα βιβλίο! σκεφτόμουν την ώρα που ξε- κινούσα αυτό το ταξίδι, γιατί ένα μακρύ και συναρπαστικό ταξίδι ήταν η σύνθεση του ανά χείρας βιβλίου. Ξεχύθηκα στο νησί νοερά, αλλά και κυριολεκτικά, σε μια πορεία που κράτησε ενάμιση χρόνο. (φωτ/φία: Γιώργης Κουτεντάκης)