Οι Θυελλοφύλακες του Άρανμορ

9 Κ ε φ ά λ α ι ο Π ρ ώ τ ο ΤΟ ΚΟΙΜΙΣΜΈΝΟ ΝΗΣΊ Ο Φιον Μπόιλ καθόταν κουλουριασμένος σε μια πλα- στική καρέκλα, με τα χέρια τυλιγμένα γύρω απ’ το κορμί του και το πιγούνι χωμένο στο στήθος, προσπαθώ- ντας να μην κάνει εμετό πάνω στα παπούτσια του. Το φέρι έτριζε. ΟΦιον δεν μπορούσε να μην προσέξει τη σκουριά στις άκρες, τη γαλάζια μπογιά που ξεφλούδι- ζε, το πώς η μπουρού ακουγόταν σαν αγελάδα που πέθαι- νε. Προσπάθησε να μη σκέφτεται πόσο θαλασσόνερο θα έπρεπε να καταπιεί μέχρι να πνιγεί. ΗΤάρα δεν τον πρό- σεχε εκείνη τη στιγμή, αλλά ο Φιον ήξερε πως οι αδελφές μπορούν να μυρίζονται τον φόβο. Αν ξερνούσε το μεση- μεριανό του, εκείνη θα τον τάραζε στο δούλεμα. Ακόμα χειρότερα, ο Φιον ήταν στριμωγμένος ανάμεσα σε δύο κουτσομπόλες γριές και το κινητό του ήταν νεκρό μέσα στην τσέπη του. Καθόλου σήμα. Ούτε μία μπάρα.