Οικογενειακά μυστικά

[ 9 ] T ο ψάρεμα αστακών δεν γινόταν πια όπως παλιά. Σε περασμέ- νες εποχές υπήρχαν σκληρά εργαζόμενοι ψαράδες που έβγαι- ναν για τα μαύρα μαλακόστρακα. Τώρα τουρίστες ψάρευαν αστα- κό για μιαν εβδομάδα, καθαρά για προσωπική απόλαυση. Άσε που δεν τηρούσαν καν τους κανόνες. Είχαν δει πολλά τα μάτια του τόσα και τόσα χρόνια. Χρησιμοποιούσαν στα κρυφά βούρτσες για να αφαιρούν τα ορατά αυγά των θηλυκών αστακών, προκειμένου να φαίνονται πως είχαν αλιευθεί νόμιμα, ψαρεύοντάς τους λα- θραία από τις κλούβες, τις αστακοπαγίδες δηλαδή, των άλλων. Κάποιοι δύτες μάλιστα βουτούσαν και τους άρπαζαν απευθείας από ξένες κλούβες. Αναρωτιόταν πού θα κατέληγε αυτή η κατά- σταση, ειδικά τώρα που δεν υπήρχε πια ούτε ίχνος εντιμότητας ανάμεσα στους ψαράδες αστακών. Καμιά φορά έβρισκε τουλάχι- στον και κάνα μπουκάλι κονιάκ στην αστακοπαγίδα που τραβού- σε στην επιφάνεια, έναντι της άγνωστης ποσότητας αστακών που είχαν αρπάξει από αυτήν. Κάποιοι κλέφτες είχαν σίγουρα μιαν αί- σθηση τιμής ή, έστω, χιούμορ. Ο Φρανς Μπένγκτσον αναστέναξε βαθιά καθώς τραβούσε πά- νω τις παγίδες του, αλλά το πρόσωπό του φωτίστηκε μόλις είδε ότι στην πρώτη υπήρχαν δύο μεγάλοι αστακοί. Είχε καλό μάτι για τα σημεία που συνήθιζαν να συγκεντρώνονται. Μερικά μάλιστα θα μπορούσες να τα χαρακτηρίσεις αστακοπαραδείσους. Εκεί έριχνε τις κλούβες του με πολύ καλά αποτελέσματα κάθε χρόνο. Αφού ανέσυρε τρεις κλούβες, διαπίστωσε ότι είχε συγκεντρώ-