Νυχτερινός πράκτορας

Ν Υ Χ Τ Ε Ρ Ι Ν Ο Σ Π Ρ Α Κ Τ Ο Ρ Α Σ 19 σε αφ’ υψηλού όλο αυτό το δράμα. Είχε περάσει και είχε φύγει από τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς ποτέ να παντρευτεί. Θα μπορούσε να τα παρατήσει ανά πάσα στιγμή και να αναλάβει θέση μεγάλη και τρανή στη Νέα Υόρκη, εξαργυρώνοντας τις διασυνδέσεις της. «Κοιμάσαι καθόλου;» ρώτησε, γέρνοντας λίγο προς τα πίσω για να κοιτάξει καλύτερα τους κύκλους κάτω από τα μάτια του. «Πού και πού». «Πόσον καιρό σε έχουμε στο γραφείο;» «Γύρω στους δέκα μήνες». Κοίταξε την κούπα της: σκέτος καφές, με τον ατμό να υψώνεται σαν καπνός από το χείλος. Ετοι­ μαζόταν για δύσκολη νύχτα. «Αν και δεν καταλαβαίνω γιατί χρειάζεται να έχεις κάποιον σε επιφυλακή αφού δεν πας ποτέ σπίτι». «Καμιά δυο ώρες μόνο θα μείνω ακόμη». Χαμογέλασε και γύρισε να φύγει. Ο Πίτερ κατέβηκε στο ισόγειο από τη σκάλα. Μια πλακέτα στη μαονένια πόρτα έλεγε «Αίθουσα Διαχείρισης Κρίσεων Λευκού Οίκου – Περιορισμένη πρόσβαση». Τέντωσε λίγο τους ώμους και όρθωσε το ανάστημά του. Είχε περάσει μια ολόκληρη ζωή προσέχοντας, πουθενά όμως δεν ήταν σε τόση εγρήγορση όσo σε αυτό το δωμάτιο, το άδυτο των μυστι­ κών της Αμερικής. Ήταν διαφορετικός εδώ μέσα γιατί κουβαλούσε τα δικά του μυστικά, τις ειδικές εκείνες διαταγές που μπορούσε να μοιραστεί μόνο με τους δύο ανωτέρους του, τον Χόκινς και τη Φαρ, μυστικά που ο ίδιος δεν καταλάβαινε: Γιατί έπρεπε να είναι σε επιφυλα­ κή και ποιος μπορούσε να πάρει τηλέφωνο στη γραμμή που φυ­ λούσε κάθε νύχτα; Πέρασε την ταυτότητά του και μπήκε μέσα.