Νανά

Ν Α Ν Α 39 ώµων. Κουβέντιασαν για λίγο, η συζήτηση στράφηκε στην Παγκόσµια Έκθεση: – Θα είναι πολύ ωραία, είπε ο κόµης, που το τετράγωνο πρόσωπό του µε τα αρµονικά χαρακτηριστικά είχε πάρει επίσηµούφος. Σήµερα επισκέφτηκα τοΠεδίον του Άρεως… Έφυγα καταγοητευµένος. – Πιστεύουν πως δεν θα είναι έτοιµο στην ώρα του, είπε διστακτικά ο Λα Φαλουάζ. Με τέτοιο χάσιµο χρόνου… Ο κόµης όµως τον διέκοψε µε αυστηρότητα: –Θα είµαστε έτοιµοι…Είναι επιθυµία του αυτοκράτορα. Ο Φωσρύ διηγήθηκε κεφάτα πως µία µέρα που είχε πάει στο υπό κατασκευή ενυδρείο για ένα άρθρο του, παραλίγο να πέσει µέσα. Ηκόµησσα χαµογέλασε. Κάπου κάπου κοί- ταζε την αίθουσα και, σηκώνοντας το λευκό, γαντοφορεµέ- νο µέχρι τον αγκώνα χέρι της, κουνούσε αργά τη βεντάλια της. Η αίθουσα, σχεδόν άδεια, λαγοκοιµόταν. Μερικοί κύριοι στην πλατεία είχαν απλώσει τις εφηµερίδες τους, κάποιες γυναίκες είχαν ανοίξει κουβεντούλα, πολύ άνετες, λες και βρίσκονταν στο σπίτι τους. Δεν ακουγόταν πια πα- ρά ο ψίθυρος µιας καλής συντροφιάς κάτω από τον πολυέ- λαιο, που το φως του είχε γλυκάνει έτσι όπως ανέβαινε η λεπτή σκόνη που ξεσήκωναν τα πηγαινέλα του διαλείµµα- τος. Αρκετοί άντρες συνωστίζονταν στις πόρτες, για να δουν τις γυναίκες που είχαν παραµείνει στις θέσεις τους, και στέκονταν εκεί, ακίνητοι για λίγο, τεντώνοντας τον λαιµό και το στήθος τους µε τα µεγάλα άσπρα πλαστρόν. – Σας περιµένουµε την ερχόµενη Τρίτη, είπε η κόµησσα στον Λα Φαλουάζ.