Μικρές φωτιές παντού

C E L E S T E N G 18 κοιμήθηκε μ’ ένα κερί αναμμένο κι έβαλε φωτιά στο σπίτι των γονιών του. Οι φήμες που κυκλοφορούσαν επίμονα στο σχολείο έλεγαν πως δεν ήταν κερί αλλά τσιγαριλίκι, όμως το σπίτι καταστράφηκε σε τέτοιον βαθμό, που ήταν αδύνατη οποιαδήποτε εξακρίβωση, και ο Τζος επέμενε στην ιστορία με το κερί. Για όλους ήταν πάντα ο κρετίνος που έκαψε το σπίτι του, ακόμα κι αν είχαν περάσει χρόνια από τότε και ο Τζος πήρε πρόσφατα το πτυχίο του, με διάκριση μάλιστα, απ’ το πανεπιστήμιο Οχάιο Στέιτ. Και ασφαλώς, τώρα, η φωτιά του Τζος Τρέιμελ δεν θα ήταν πλέον η πιο φημισμένη στο Σέικερ Χάιτς. «Ένα δωμάτιο ξενοδοχείου! Για όλους εμάς;» «Δεν έχει σημασία. Δύο δωμάτια. Ή αλλιώς θα μείνου­ με στο Embassy Suites. Δεν ξέρω». Η Λέξι έπαιξε νευρικά τα δάχτυλά της πάνω στο γόνατό της. Ήθελε ένα τσιγάρο, αλλά ύστερα απ’ ό,τι συνέβη –και μπροστά στη μητέρα της και σε δέκα πυροσβέστες– δεν τόλμησε να το ανάψει. «Η μαμά και ο μπαμπάς θα βρουν λύση. Και η ασφάλεια θα πληρώσει». Αν και είχε ασαφή ιδέα για το πώς λειτουργού­ σαν οι ασφαλιστικές εταιρείες, αυτό φαινόταν πιθανό. Σε κάθε περίπτωση, ήταν ένα πρόβλημα που αφορούσε τους ενήλικες, όχι εκείνους. Οι τελευταίοι πυροσβέστες ξεπρόβαλαν απ’ το σπίτι, τραβώντας τις μάσκες τους. Το μεγαλύτερο μέρος του κα­ πνού είχε εξαφανιστεί, αλλά μια αποπνικτική υγρασία πλα­ νιόταν ακόμη στον αέρα, όπως στο λουτρό μετά από ένα καυτό ντους διαρκείας. Η σκεπή του αυτοκινήτου άρχισε να ζεσταίνεται, και ο Τριπ άπλωσε τα πόδια του στο παρ