Μια χριστουγεννιάτικη ευχή

10 «Ένα πεφταστέρι» ψιθύρισε. Έκλεισε τα μάτια του και έσφιξε τις γροθιές του, μάζεψε τα δάχτυλα των πο­ διών του και δάγκωσε τη γλώσσα του. Ο πατέρας του έλεγε πάντα πως, όταν κάνεις μια ευχή, πρέπει να την κάνεις με όλη σου την καρδιά. ΟΘίο σκέφτηκε την καρ­ διά του, που χτυπούσε δυνατά κάτω από τα τέσσερα πουλόβερ που φορούσε. (Το σπίτι ήταν κρύο, επειδή ο Θίο δεν έφτανε το κουμπί για ν’ ανάψει τη θέρμανση.) Έκανε μια ευχή με όλη του την καρδιά. Θέλω να μην είμαι μόνος , σκέφτηκε. Και είπε δυνατά: «Μακάρι να είχα μια παρέα. Θέλω να είμαι μη μόνος», ελπίζοντας ότι τα πεφταστέρια δεν ενδιαφέρονταν για τη γραμμα­ τική και το συντακτικό. H ευχή του είχε τόση ένταση, που το κεφάλι του άρ­ χισε να γυρίζει, κι ένιωσε τσιμπήματα και μυρμηγκιά­ σματα στο δέρμα του. Ξαφνικά, το δέντρο πίσω του θρόισε. Ο Θίο γύρισε απότομα. Το μολυβένιο στρατιωτάκι είχε ξεκρεμάσει το κορ­ δόνι που το κρατούσε κρεμασμένο κι είχε αρχίσει να