Μακάρι όλα να πάνε καλά

C A R O L I N A S E T T E R W A L L 22 ώρα αργότερα, έχω γεμίσει κοκκινίλες στο πιγούνι και στα μάγουλα από τα αξύριστα γένια σου. Έχω πάρα πολύ καιρό να φασωθώ έτσι. Κατεβαίνουμε από το λεωφορείο κι εσύ θέλεις να έρθεις μαζί μου στο σπίτι. Δεν σε αφήνω. Με ξαναρωτάς και σου ξαναλέω όχι. Τότε προτείνεις να έρθω εγώ στο σπίτι σου. Έλα τώρα, λες, θέλω να κοιμηθούμε μαζί. Όχι, λέω εγώ, θέλω να κοιμηθώ μόνη. Νομίζω ότι θέλω να δείξω ότι δεν κοιμάμαι με τον άλλον από το πρώτο κιόλας βράδυ. Και αυτό θα συνέβαινε αν πηγαίναμε μαζί στο σπίτι. Δεν θέλω να συμ­ βεί. Θέλω να συμβεί. Θέλω να υπάρξει μια συνέχεια. Χωρί­ ζουμε. Βλέπω το κεφάλι σου να κουνιέται στον ρυθμό της μουσικής καθώς η πλάτη σου εξαφανίζεται στο βάθος της Φολκουνγκαγκάταν. Πριν να κοιμηθώ, λαμβάνω μήνυμα από σένα. Γράφεις ότι είμαι όμορφη και ότι θέλεις να με ξαναδείς.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=