Η κρυφή πόρτα

Η ΚΡΥΦΗ ΠΟΡΤΑ 15 γάμος δεν είναι τόσο απαραίτητος κοινωνικά, ένα σωρό άνθρωποι συστήνονται, «ο σύντροφός μου», «η σύντροφός μου», και όλοι ξέρουμε τότε πως έχουμε μπροστά μας ένα από κείνα τα ζευγάρια που παλιότερα λέγαμε ότι ζουν στην αμαρτία. Η ηλικία του ήταν από μόνη της μια εξα- σφάλιση. Γυναίκες ελεύθερες, δέκα και δεκαπέντε χρόνια πιο μικρές, όπως θέλει το έθιμο τη διαφορά ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα, δεν υπήρχαν πολλές για τις οποίες θα μπορούσε να νιώσει ενδιαφέρον. Η κυρία Βεατρίκη, στον εκδοτικό οίκο, ίσως ήταν η πιο κατάλληλη από την άποψη των κοινών τους ενδιαφερόντων, αλλά ήταν ελάχι- στα μικρότερή του και εκτός αυτού η σκέψη ενός ερωτικού μπλεξίματος μαζί της τον απωθούσε. Δεν ήταν σίγουρος αν ερμήνευε σωστά την ξεχωριστή γλύκα στη φωνή της όταν του μιλούσε. Το ενδιαφέρον του –αν αισθανόταν κάποιο– ήταν για γυναίκες πολύ μικρότερες, που τραβούσαν την προσοχή του τις λίγες φορές που ξεμύτιζε από το διαμέρισμα· κά- ποια από τις φοιτήτριες της γειτονιάς στο μίνι μάρκετ δυο τρία νούμερα του δρόμου πιο κάτω ή τα κοριτσόπουλα που έβλεπες να κατηφορίζουν την Ασκληπιού προς το κέντρο. Τέτοιες γυναίκες δεν θα γύριζαν να κοιτάξουν έναν μεσήλικα με παντελόνι φόρμας και σαγιονάρες, όσο εμ- φανίσιμος και αν ήταν – και είναι η αλήθεια πως δεν ήταν διόλου άσχημος άντρας ο Ευγένιος.