Το φάντασμα του καρουσέλ (Μια υπόθεση για τον ντετέκτιβ Κλουζ)

10 Και για πρώτη φορά είμαι στ’ αλήθεια χαρούμενος που δεν έχει παρουσιαστεί ακόμη η επόμενη υπόθεση. Γιατί το πα­ νηγύρι, που μόλις τελείωσε, με κούρασε. Με κούρασε πολύ. Και μόνο που σκέ­ φτομαι αυτές τις δυο νύχτες… Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά τα πράγματα. Λοιπόν: Η ιστορία άρχισε στα μισά περίπου του πανηγυριού. Τις πρώτες μέρες έτρεχα σαν τον παλαβό από το σχολείο στο σπίτι, κατάπινα το φαγητό μου όσο μπορούσα πιο γρήγορα και ξανάφευγα – με τέρμα τα γκάζια για το πανηγύρι! Η μαμά μου δεν έβλεπε από μένα παρά συννεφάκια σκόνης. Εκείνη τη μέρα όμως διαπίστωσα ότι ήμουν πανί με πανί. Δε μου είχε μείνει δεκάρα. Ήμουν όρθιος στην κουζίνα του σπιτιού και αναποδογυρίζοντας τις