Η μεγαλή γρίπη του 1918

ΟΙ ΔΙΆΣΗΜΟΙ ΝΕΚΡΟΊ… ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΏΝΥΜΟΙ 25 καταρρακωμένο και άυπνο. Αυτοκτονεί στις 7 Οκτωβρίου 1918, ανίκανος να σταματήσει την εκατόμβη που θερίζει τις μονάδες του (525 νεκροί). 8 Αξίζει να αναφέρουμε και την πε­ ρίπτωση της επίσκεψης μιας συζύγου (της κυρίας Ρίτσαρντ Μάρτιν) στον στρατιωτικό σύζυγό της, ασθενή στο στρατόπεδο Τέιλορ: ο σύζυγος θα γλιτώσει, αλλά όχι και η γυναίκα του, που έφυγε από πνευμονία μερικές ημέρες μετά την επίσκεψη. 9 Αλλά η γρίπη εγγράφεται στο πλαίσιο του πολέμου. Η παγκό­ σμια σύρραξη, που διαρκεί ήδη τέσσερα χρόνια, έχει σκληρύ­ νει και το σώμα και την ψυχή. Έτσι, η επιδημία θα αποκτήσει μία απροσδιοριστία, την οποία δεν θα αποβάλει ποτέ. Παρά τις δυστυχίες που φέρνει στον πληθυσμό, παρά την αναστάτω­ ση που προκαλεί στην κοινωνία, θα παραμείνει ένα γεγονός δευτερεύουσας σημασίας μέσα στον Μεγάλο Πόλεμο. Μόνο ο τελευταίος εξακολουθεί να είναι, για την ιστορία του έθνους, η σκληρότερη δοκιμασία αυτής της εποχής. Η επιδημία, που έρχεται τη στιγμή της τελικής έκβασης του πολέμου, δεν μπορεί να θαμπώσει την εικόνα της Μεγάλης Θυσίας.