Η Ελλάδα του Όθωνα

H ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ 16 Έτσι έλεγα κι εγώ στον εαυτό μου. Το όνομα της Ελλάδας, περισ- σότερο ακόμα και από το όνομα της Ισπανίας ή της Ιταλίας, υπό- σχεται πολλά. Δεν θα βρείτε νέο άνθρωπο που να μην του φέρνει στον νου την ομορφιά, το φως και την ευδαιμονία. Ονειρεύονται την Ελλάδα ακόμα και οι κακοί μαθητές, εκείνοι που αναθεματί- ζουν ανερυθρίαστα την ελληνική ιστορία και τη μετάφραση ελ- ληνικών κειμένων, και τους παίρνει ο ύπνος πάνω στο ελληνικό λεξικό. Περίμενα να βρω έναν ασυννέφιαστο ουρανό, μια αρυ- τίδωτη θάλασσα, μια άνοιξη δίχως τέλος και, κυρίως, διαυγείς ποταμούς και δροσερά και σκιερά μέρη: οι έλληνες ποιητές έχουν τόσο αισθαντικά μιλήσει για τη δροσιά και τη σκιά! Δεν σκεφτό- μουν τότε πως τα καλά που περισσότερο επαινούμε δεν είναι εκείνα που έχουμε αλλά εκείνα που επιθυμούμε. Έκανα τον διάπλου με δυο ανθυποπλοιάρχους που πήγαιναν στη ναυτική βάση της Ανατολής, και τον ναύαρχο Ρομέν Ντεφο- σέ. Αυτοί οι κύριοι γελούσαν πολύ με τη φαντασιοπληξία μου σχετικά με την Ελλάδα: ο ένας είχε δει τη χώρα με τα μάτια του· ο άλλος την ήξερε λες και την είχε δει. Όλες οι τραπεζαρίες των αξιωματικών στα κρατικά πλοία είναι κανονικό γραφείο πληρο- φοριών που γνωρίζουν επακριβώς όλες τις δυνατότητες διασκέ- δασης και απόλαυσης που μπορεί να προσφέρει κάθε γωνιά του κόσμου, από τη Νέα Γη έως την Ταϊτή. Κατά τους πολύωρους περιπάτους μας στη γέφυρα, οι δύο συνταξιδιώτες μου, ο ένας περισσότερο από τον άλλο, εξανέμιζαν τις αυταπάτες μου με μια ζέση αποκαρδιωτική, και μου γκρέμιζαν όλες εκείνες τις μεγάλες προσδοκίες μου λες και ράβδιζαν καρυδιές τον Σεπτέμβριο. «Μα» μου έλεγαν «πηγαίνετε στην Ελλάδα χωρίς να σας αναγκάζει κα- νείς; Περίεργα ορίζετε εσείς την ευχαρίστηση! Φανταστείτε βου- νά δίχως δέντρα, πεδιάδες δίχως χορτάρι, ποτάμια δίχως νερό,