Graffiti palace

9 1 Ο ουρανός φλέγεται . Μια αχανής έκταση που λαμπυρίζει. Είναι όμως μονάχα το ηλιοβασίλεμα, μια ακόμα πρόβα για κάποιο μελλοντικά υποσχόμενο ολοκαύτωμα. Το αχνό φως σκιαγραφεί τους σιδερένιους πύργους στη λάμψη της σκου- ριάς: τεράστιοι σωροί, ζιγκουράτ από ατσαλένιους κύβους, κοντέινερ μεταφορών σφηνωμένα και ισορροπημένα στην άκρη της αποβάθρας πάνω από το πορφυρό στραφτάλισμα του Ειρηνικού ωκεανού. Η Κάρμαν Γκία αποστρέφει το βλέμμα από το χάλκινο φως που βυθίζεται στον ωκεανό, κάθε παφλασμός κύματος μια τρεμάμενη φλόγα που αστράφτει, πεθαίνει. Χωρίς εκεί- νον, ο κόσμος είναι μια νεκρική πυρά. Πότε θα επιστρέψει; Περπατά κατά μήκος της πάνω πλατφόρμας Μάτσον που είναι σαν παρατηρητήριο, τα δάχτυλά της εντοπίζουν και χαϊδεύουν μια χαλύβδινη ράγα που συγκόλλησε πέρσι ο Μονκ. Οι σκιές από τις λευκές πλαστικές καρέκλες και το τραπέζι μετατοπίζονται με το ηλιοβασίλεμα. Αποκάτω, κά- ποια από τα κοντέινερ με τα παλιά φορτία ακόμη διαφημί- ζουν ξεθωριασμένα λογότυπα που λαμπυρίζουν από τα συ- μπλέγματα σκουριάς, αλατιού και ξεραμένων οστράκων: Σι-Λαντ, Πασίφικ, Μάτσον, ΓουέστΚον, Γιανγκ Μινγκ, Ραμ-Τζακ, Έβεργκριν, Παν-Ικ (Διεθνείς Μεταφορείς). Μια