Αναψηλάφηση

10 ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ λη λεπτομέρεια που άγγιζε τα όρια της εμμονής, στον εξώ­ στη της καφετέριας του πολυκαταστήματος στο Σύνταγμα. Η καφετέρια βρίσκεται στον έκτο όροφο με θέα στην Πλα­ τεία Συντάγματος και στο Κοινοβούλιο. Πέρασαν περίπου μιάμιση ώρα μαζί και ο μεν Πετρογιάν­ νης μιλούσε με άνεση και έλεγε με ευφράδεια και αθυρο­ στομία αυτά που ήθελε, ενώ αυτός πέρασε μιάμιση ώρα μαρτυρίου. Βασανίστηκε κυκλωμένος από απροσδιόρι­ στους, αόρατους βασανιστές που τον χτυπούσαν στα ρου­ θούνια και στα αυτιά, πουθενά αλλού, μόνον ρουθούνια και κυρίως αυτιά! Δεν ήθελαν να αποσπάσουν κάτι από αυτόν, δεν τον γνώριζαν, δεν αντιλαμβάνονταν καν ότι τον βασανίζουν. Κουράστηκε από τους ανθρώπινους ήχους. Ανυπομονού­ σε να τελειώνουν επιτέλους για να επιστρέψει στη σκοτει­ νή και δροσερή σιωπή του δωματίου του στην πλατεία Μεταξουργείου. Ο Πετρογιάννης του έλεγε και του ξανάλεγε τη διαδρο­ μή που έπρεπε να ακολουθήσει για να φτάσει στο οδοντια­ τρείο του παλιού συντρόφου τους Γιάννη Βιγκάκη, συντα­ ξιούχου πια, που στεγάζεται στο μοιραίο διώροφο σπίτι μπροστά στο οποίο στέκεται αυτή τη στιγμή. «Λοιπόν, αφού είσαι μαλάκας και δεν θέλεις να πάμε με το αμάξι μου στον γιατρό για να γελάσουμε με τα πα­ λιά και να κάνουμε και τη δουλειά μας (με αυτή τη σειρά προτεραιότητας τα είπε, πρώτα η διασκέδαση, μετά η ανά­ γκη, και ήταν παράδοξο να τα λέει έτσι ο Πετρογιάννης που στη ζωή του ακολούθησε την αντίστροφη σειρά), θα πάρεις το μετρό από Μεταξουργείο, δίπλα στο ξενοδοχείο