Αίθουσα VIP

Ο σκληρός δίσκος (Οχτώ χρόνια νωρίτερα) Η σιωπή που επικράτησε όταν η Σεσίλια έσβησε τη μηχα- νή του αυτοκινήτου προκάλεσε μιαν αίσθηση ηρεμίας. Μετά αναστέναξε δυνατά. Ποτέ της δεν είχε βρεθεί τόσο μακριά από την ηρεμία όσο τούτη τη στιγμή. Το αυτοκίνητο ήταν παρκαρισμένο στον χαλικόδρομο έξω από τον παιδικό σταθμό της Λίλαν, της Μικρής, όπως τη φώναζαν. Κανονικά θα έπρεπε να είχε αρπάξει την τσάντα της, η οποία βρισκόταν συνήθως στο ντουλαπάκι της μεσαίας κον- σόλας, και να σπεύσει να πάρει την κόρη της. Πάντα στο τρέξιμο ήταν, πάντα είχε στο μυαλό της την αμέσως επόμε- νη δουλειά στην ατζέντα της. Αλλά τις τελευταίες εβδομάδες τα πράγματα είχαν γίνει αφόρητα. Το παζλ της ζωής της δεν ήταν πια παζλ, είχε γίνει σεισμός και καταποντισμός και απειλούσε να εκτο- ξεύσει την ίδια και την οικογένειά της στο χάος και στον ξεπεσμό. Σήμερα έπρεπε, ουσιαστικά, να βγει από το αυτοκίνητο και να πάει να πάρει τα παιδιά, τα παιδιά που κινδύνευαν. Αλλά αντί να κάνει ακριβώς αυτό, έγειρε πίσω στη θέση της κι έμεινε καθισμένη εκεί. Η σιωπή ήταν απολαυστική και δεν θα περνούσε κανένας γνωστός από εκεί, που μπορεί να αναρωτιόταν γιατί ετούτη εδώ έπαιρνε έναν υπνάκο στις τέσσερις το απόγευμα. Αλλά δεν μπορούσε να κλείσει τα μάτια.