Αγνοούμενη μέχρι αποδείξεως του εναντίου

9 17 Δεκεμβρίου 2010 Σάββατο ΜΑΝΟΝ Ν ιώθει την ελπίδα να αργοσβήνει σαν τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια στη βιτρίνα του Pound Saver. Λέει στον εαυτό της να συγκεντρωθεί στον άντρα απέναντί της, που ίσως τον λένε Μπράιαν, αλλά είναι εξίσου πιθανό να τον λένε Κιθ, και που τώ- ρα σταυρώνει τα πόδια του και το παπούτσι του τη χτυπάει στο καλάμι, εκεί που είναι μόνο κόκαλο και δέρμα. Απλώνει το χέρι της για να το τρίψει, αλλά αυτός ούτε που το παίρνει χαμπάρι. «Ευαίσθητος» έλεγε το προφίλ του, συν ότι τον ενδιαφέρουν τα πολεμικά αεροπλάνα. Η ίδια απορεί πώς της ήρθε και το κα- νόνισε, αλλά και πάλι η συμβατότητα δεν σημαίνει τίποτε. Το προηγούμενο ραντεβού της, ένας πολεοδόμος, έπιανε 78 στα εκα- τό –η Μανόν είχε μεγάλες προσδοκίες γι’ αυτόν· μέχρι που του άρεσε ο Τόμας Χάρντι–, παρ’ όλα αυτά πέρασε τη βραδιά της μορφάζοντας και τραβώντας πίσω το κεφάλι της κάθε φορά που εκείνος τίναζε σάλια στο πρόσωπό της, κάτι που συνέβαινε με εντυπωσιακή συχνότητα.