Παιδιά διάλειμμα: Χειμώνας 2018-2019 Τεύχος 38

Oι μικροί δημοσιογράφοι συναντούν… Τη βιβλιοθηκονόμο του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού Φωτεινή Αβδελλή Πότε φτιάχτηκε η βιβλιοθήκη; Η βιβλιοθήκη φτιάχτηκε τον Οκτώβρη του 2012, όταν άνοιξε το Ερ- γαστήρι Πολιτισμού του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Πόσα βιβλία έχει η βιβλιοθήκη; Τώρα έχει 6.000 βιβλία (μαζί με τα βιβλία και στους άλλους χώ- ρους, στο Κέντρο ημέρας, στο Εφηβικό, στο ΚΔΑΠ). Πού τα βρήκες όλα τα βιβλία; Όλα τα βιβλία που υπάρχουν στο Δίκτυο μας τα χάρισαν φίλοι και εθελοντές του Δικτύου. Μας τα χάρισαν παιδιά που τα είχαν όταν ήταν πιο μικρά και που τώρα θέλησαν να τα δώσουν στη βιβλιοθήκη για να τα διαβάσουν άλλα παιδιά. Μας τα χάρισαν εκδότες, μουσεία, φορείς και ιδρύματα που ασχολούνται με το παιδικό βιβλίο, συγγραφείς και εικονογράφοι. Ένα πολύ πολύ μικρό μέρος το αγοράσαμε. Όλα τα βιβλία έχουν περιεχόμενο φαντασίας; Όχι δεν έχουν όλα περιεχόμενο φαντασίας, είναι όμως όλα φα- νταστικά! Έχουμε βιβλία που οι ιστορίες τους βασίζονται στη φαντασία, δηλαδή αυτός που το έγραψε, ο συγγραφέας, φαντά- στηκε έναν ήρωα, έναν τόπο μακρινό που ζούσε αυτός ο ήρωας, μια ιστορία. Υπάρχουν όμως και βιβλία όπως τα βιβλία γνώσης, που είναι αληθινά, δηλαδή σου δίνουν πληροφορίες για πράγ- ματα που θες να μάθεις. Πώς το ξέρεις αυτό; Στα περισσότερα από αυτά τα βιβλία έπρεπε να κάνω εγώ την επεξεργασία για να μπούνε στη βιβλιοθήκη. Πριν μπουν στη βι- βλιοθήκη, τα περνάς σε έναν κατάλογο. Γράφουμε δηλαδή τον τίτλο, ποιος το έγραψε, ποια χρονολογία βγήκε, τα θέματα –δη- λαδή για τι μιλάει η ιστορία του βιβλίου–, για να μπορούμε μετά να το βρούμε εύκολα ή για να το χρησιμοποιήσουμε μετά σε κάποιο μάθημα ή σε κάποια ομάδα. Τι σημαίνουν οι ταινίες με τα χρώματα; Σε μια βιβλιοθήκη, επειδή τα βιβλία είναι πάρα πολλά, πρέπει κάπως να τα ξεχωρίζεις. Αν έρθει, ας πούμε, κάποιο παιδί που θέλει ένα βιβλίο της Άλκης Ζέη, εγώ πρέπει να ξέρω πού είναι ανάμεσα σε 6.000 βιβλία! Έι, γράφει γράμματα! Μπράβο! Βάζουμε τα γράμματα για να τα ξεχωρίζουμε. Κάθε αριθμός σημαίνει κάτι άλλο, είναι μια διαφορετική ομάδα, επει- δή όμως εδώ έρχονται παιδιά που δε μιλάνε ελληνικά –που μι- λάνε αγγλικά, αλβανικά, περσικά, αραβικά, λετονικά, γιατί όχι– έπρεπε να σκεφτώ έναν τρόπο ώστε να καταλαβαίνουν πώς χωρίζονται τα βιβλία. Σκέφτηκα το πιο απλό: τα χρώματα! Όλα τα βιβλία γνώσεων έχουνε το πράσινο, και ένα παιδί που δε μιλάει ελληνικά και δεν μπορεί να διαβάσει την αποκάτω ταμπέ- λα, που γράφει βιβλίο γνώσεων , μπορεί να καταλάβει από το χρώμα ότι σε αυτά τα βιβλία θα βρει πληροφορίες. Το ίδιο και με τα παραμύθια – εκεί βάλαμε το κόκκινο χρώμα. Στα λευκώ- ματα βάλαμε το ροζ χρώμα. Είναι μια κατηγοριοποίηση, η οποία όμως δεν είναι συνολική, δηλαδή δε θα τη βρεις σε όλες τις βι- βλιοθήκες, ήταν απλώς ένας τρόπος που σκέφτηκα για τις ανά- γκες της συγκεκριμένης βιβλιοθήκης. Φωτεινή, αυτή η βιβλιοθήκη απευθύνεται μόνο σε παιδιά; Όχι, έχει παιδικά βιβλία, αλλά απευθύνεται και στους εθελοντές που κάνουν τις ομάδες και τα μαθήματα. Απευθύνεται και στους γονείς που φέρνουν τα παιδιά, στον παππού, στη γιαγιά, στους εργαζόμενους του Δικτύου, σε άλλους επιστήμονες ή φοιτητές που θέλουν να έρθουν σε επαφή με το παιδικό βιβλίο, να κά- νουν κάποια εργασία ή να μελετήσουν. Φωτεινή, πώς μπορούμε να δανειστούμε ένα βιβλίο; Όποιος θέλει και έχει την κάρτα της βιβλιοθήκης, η οποία σημαί- νει ότι έχει γίνει μέλος της βιβλιοθήκης, μπορεί να έρθει και να διαλέξει μέχρι 5 βιβλία – όποια θέλει εκείνος. Ο δανεισμός κρα- τάει 15 μέρες. Στην πίσω σελίδα κάθε βιβλίο έχει μία τσέπη με μια καρτούλα, που τη βγάζεις, γράφεις το όνομά σου και την ημερομηνία επιστροφής και δανείζεσαι. Ημερομηνία επιστρο- φής για να θυμάσαι πότε πρέπει να το επιστρέψεις. Τι βιβλία μπορεί να βρούμε στη βιβλιοθήκη; Ιαπωνικά μπορούμε να βρούμε; Όχι ακόμη, αλλά θα βρείτε βιβλία που είναι στα περσικά, αραβι- κά, αλβανικά, αγγλικά, φαρσί, ουρντού, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, στα ιντί (η γλώσσα που μιλούν στο Μπαγκλαντές). Γιατί έγινες βιβλιοθηκονόμος και όχι κάτι άλλο; Γιατί μου φάνηκε ότι δεν είναι επάγγελμα, ότι θα το κάνω με πολλή χαρά. Αυτό πίστευα. Θεωρούσα ότι από τη στιγμή που μου αρέσουν τα βιβλία, που αγαπάω τις ιστορίες τους, θα ήταν πιο πολύ διασκέδαση παρά επάγγελμα. Ήθελα να κάνω και άλ- λα παιδιά να αγαπήσουν τα βιβλία, γιατί θεωρούσα ότι είναι παρεξηγημένο μέσο διασκέδασης και ανάπτυξης της φαντασίας. Η πιο αστεία σου στιγμή στη βιβλιοθήκη; Ένα παιδί, ο Λευτέρης, ανέβηκε μια μέρα πάνω σε αυτό το ξύλι- νο σκαμνάκι. Πάει λοιπόν να τραβήξει ένα λεύκωμα, και ένα άλλο του πέφτει στο κεφάλι και γυρίζει και μου λέει: «Μου έπε- σε η γνώση κατακούτελα». Ήταν ό,τι πιο αστείο έχω ζήσει. Και η πιο λυπημένη σου στιγμή στη βιβλιοθήκη; Ερχόταν ένα κορίτσι από το Αφγανιστάν και δανειζόταν συνέ- χεια βιβλία του Τριβιζά. Ερχότανε κάθε βδομάδα και δανειζόταν τρία βιβλία, μέχρι που κάποια στιγμή την έχασα, δεν ξαναήρθε, και όταν την αναζήτησα έμαθα ότι είχε φύγει από τη χώρα και στενοχωρήθηκα πολύ. 9 10